برنامه طالبان ترغیب کشورهای اسلامی به شکستن بن بست شناسایی است؛ تلاشی که پیش از این رژیم اسلام آباد به عنوان اصلیترین حامی طالبان با میزبانی از نشست اضطراری سازمان همکاری اسلامی آن را کلید زد؛ اما تاکنون نتیجه بخش نبوده و بربنیاد ارزیابی تحلیلگران پاکستانی این تلاش اسلام آباد با شکست روبرو شده است.
مقامهای طالبان از کشورهای اسلامی خواستهاند تا در به رسمیت شناختن دولت آنها پیشقدم شوند.
رهبران حکومت طالبان امروز در کابل در نخستین کنفرانس اقتصادی این گروه با نمایندگان شماری از سازمانها و کشورها گفتند که دولت شان شرایط به رسمیت شناختن از سوی جامعه بینالمللی را مهیا کرده است.
محمد حسن آخوند؛ رئیسالوزرای دولت طالبان در این نشست گفت که به رسمیت شناختن دیپلماتیک به توسعه سریع در افغانستان کمک میکند و او همچنین خواهان آزاد شدن داراییهای مسدود شده افغانستان شد.
رئیسالوزرای طالبان به نمایندگان کشورهای خارجی در این نشست گفت: "اگر خدای ناخواسته ما این ملت را 'زده ایم' شما بلندشان کنید، در حالی که شما آنها را با تحریمها بیشتر مورد تهدید و مشکلات قرار داده و لگدمال کردهاید".
او گفت به "طالبان کمک نکنید، به مردم نیازمند افغانستان در این شرایط دشوار کمک کنید".
درخواست ملا حسن آخوند از کشورهای اسلامی برای به رسمیت شناختن دولت طالبان در حالی مطرح می شود که تاکنون هیچ کشوری دولت جدید را به رسمیت نشناخته و خطر انزوای جهانی حکومت دوم طالبان بیش از هر زمان دیگری جدی به نظر می رسد.
محتوای سخنرانی ملا حسن آخوند؛ رئیس الوزرای حکومت طالبان در نخستین کنفرانس اقتصادی دولت جدید، آشکارا نشان میدهد که طالبان در تلاش اند با استفاده از وضعیت رقت انگیز مردم افغانستان، کشورهای خارجی را مجبور به تغییر موضع خود در قبال دولت کنونی کنند تا آن را به رسمیت بشناسند.
طالبان به جای آنکه سیاست های اصولی خود در زمینه های مختلف را تغییر دهند و به این ترتیب پیش شرط های مطرح شده از جانب جامعه جهانی را محقق سازند تا به رسمیت شناخته شوند، تلاش میکنند تا کشورهای جهان را عامل بروز بحران انسانی در افغانستان عنوان کنند و تمام بار مسئولیت ناشی از این بحران را بر عهده جهان بگذارند.
سیاستی که دستکم تاکنون به نتیجه نرسیده و هزینه سنگین آن را مردم بی گناه افغانستان می پردازند؛ مردمی که گروگان طالبان هستند و از سوی دیگر از جانب جامعه جهانی مخالف حاکمیت انحصاری طالبان به طور دسته جمعی مجازات می شوند.
نکته قابل تأمل در سخنرانی امروز ملا حسن آخوند این بود که او علیرغم آنکه بارها تاکید کرد که طالبان کمکهای جهانی را برای خود نمی خواهند؛ بلکه دغدغه آنها تغییر وضعیت اقتصادی مردم و غلبه بر بحران انسانی جاری است، از جهان خواست که برای پایان دادن به این بحران، حکومت طالبان را به رسمیت بشناسد تا مشکلات حل شود، اقتصاد سامان بگیرد و کشور در مسیر توسعه و رفاه اقتصادی واقع شود.
بر این اساس کاملا واضح است که هدف طالبان صرفاً پایان دادن به بحران اقتصادی نیست. آنها میخواهند با استفاده از این فرصت، مشروعیت سیاسی کسب کنند و حکومت یکجانبه و قومی خود را بر همه مردم افغانستان تحمیل کنند.
از جانب دیگر، سران طالبان هیچ دغدغه ای برای کسب مشروعیت داخلی برای حکومت خود ندارند آنها میخواهند جامعه جهانی حکومت جدید را به رسمیت بشناسد تا طالبان از این رهگذر بتوانند به منابع اقتصادی کشور دسترسی یافته و پایههای اقتدار خود را استحکام ببخشند؛ در حالی که هیچگونه تعهدی به آرا و انتخاب مردم افغانستان ندارند و به مطالبات مشروع آنها در زمینه مشارکت در تعیین سرنوشت شان بی اعتنایی می کنند.
با این حال اگر همچنان جامعه جهانی و در راس آن امریکا از شناسایی رسمی دولت طالبان امتناع کند و تلاش مذبوحانه رهبران طالبان برای استفاده از وضعیت مردم افغانستان برای اعمال فشار بر جهان در این زمینه نتیجه ندهد برنامه طالبان ترغیب کشورهای اسلامی به شکستن بن بست شناسایی است؛ تلاشی که پیش از این رژیم اسلام آباد به عنوان اصلیترین حامی طالبان با میزبانی از نشست اضطراری سازمان همکاری اسلامی آن را کلید زد؛ اما تاکنون نتیجه بخش نبوده و بربنیاد ارزیابی تحلیلگران پاکستانی این تلاش اسلام آباد با شکست روبرو شده است.
علیرغم درخواست ملا حسن آخوند از کشورهای اسلامی برای پیشگام شدن در به رسمیت شناختن دولت آن گروه در کابل اما انتظار نمیرود که این راهکار نیز بتواند بن بست کنونی را بشکند و به انزوای سیاسی طالبان در ابعاد جهانی پایان دهد؛ زیرا کشورهای اسلامی از استقلال کافی برای تصمیمگیری در این باره برخوردار نیستند و حتی اگر یک یا چند کشور مسلمان حکومت جدید طالبان را به رسمیت بشناسند، تغییری در وضعیت اقتصادی کشور ایجاد نخواهد شد؛ زیرا داراییهای کشور همچنان در اختیار امریکاست و دیگر کشورها و سازمان های جهانی برای تغییر موضع خود در قبال دولت طالبان از ایالات متحده پیروی می کنند.
بنابراین طالبان تنها یک راه برای شکستن انزوای سیاسی کنونی شان در پیش دارند و آن کرنش و تمکین حقارت بار در برابر امریکا و پذیرش سیطره بلامنازع واشنگتن بر سرنوشت اقتصادی، سیاسی و امنیتی افغانستان می باشد؛ چیزی که طالبان ادعا میکنند در طول دو دهه گذشته در برابر آن «جهاد» کرده، قربانی داده و پیروز شده اند.
نرگس اعتماد - جمهور