از نظر رهبر طالبان، رژیم حاکم به اندازه کافی از مشروعیت و قدرت برخوردار است و نیازی به کسب مشروعیت و رسمیت از جانب مردم افغانستان و جامعه جهانی ندارد. بنابراین دیگر لزومی به استفاده از کلمه «سرپرست» برای وزیران رژیم نیست؛ آنها عملاً اعضای دائمی یک دولت ثابت و پایدار محسوب می‌شوند که مشروعیت خود را مستقیماً از رهبر رژیم—و او به احتمال قوی از اراده الهی—می‌گیرند!

رژیم طالبان در حالی چهار سالگی خود را جشن گرفت که تاکنون هیچ کشوری به جز روسیه آن را به رسمیت نشناخته است.