شماری از مقامهای حکومت و سیاسیون که در "نشست بررسی تحولات اخیر در روند صلح افغانستان" در کابل صحبت میکردند بر ایجاد شورای مصالحه همه شمول به منظور حمایت از تیم مذاکره کننده دولت تاکید کردند.
به گزارش
خبرگزاری جمهور؛ همزمان با تشدید گفتگوهای صلح به ویژه نهایی شدن توافقنامه صلح میان امریکا و طالبان، نشستی بررسی تحولات اخیر در روند صلح بعد از ظهر امروز در کابل برگزار شد.
در این نشست روی میکانیزم تعیین هیات مذاکره کننده صلح دولت و چگونگی حمایت از این تیم بحث و تبادل نظر صورت گرفت.
وحید عمر مشاور ارشد رییس جمهور در امور ارتباطات عامه و استراتیژیک، گفت که در تعیین هیات مذاکره کننده دولت، همه شمول بودن، ظرفیت تخنیکی داشتن برای پیشبرد یک مذاکره مغلق و پیچیده و دیگر باور یا اعتقاد داشتن به نظام جمهوری اسلامی افغانستان به منظور دفاع از ارزشها نظام در نظر گرفته میشود.
آقای عمر گفت، سیاسیون افغانستان که بیشتر در محور تیمهای انتخاباتی جمع هستند، یگانه شرکای روند صلح افغانستان نبوده و بلکه جامعه جهانی، نهادهای مدنی، نهادهای حامی زنان، پارلمان و در نهایت تمام مردم افغانستان شرکای ذینفع در روند صلح هستند؛ بناً تلاش بر این است تا یک تیم مذاکره کنندهای که بتواند در کل از افغانستان نمایندگی کند معرفی خواهد شد.
به گفته او، تیمی که برای مذاکره میرود بحثهای تخنیکی را انجام میدهد؛ اما در کابل یک تیم کلانی که شمولیت سیاسی در آن در نظر گرفته میشود؛ تیم مذاکره کننده به تیمی کلانی که در کابل ایجاد میشود گزارش میدهد.
آقای عمر افزود که بعد از آن شمولیت و مشارکت یک قدم دیگر هم دارد، چون افغانستان یک نظام باز است بناً اجماع سیاسی که بتواند مالکیت مردم افغانستان در روند صلح را تمثیل کند.
او همچنین احتمال داد که بعد از توافق ابتدایی سندی که باید میان دو طرف مذاکره کننده امضا شود به پارلمان فرستاده خواهد شد و یا از طریق لویه جرگه تایید خواهد شد.
از سوی هم، وحید عمر گفت: "ما با اصطلاح مذاکرات بینالافغانی مخالف هستیم؛ این اصطلاح به معنی آن است که مردم افغانستان همه در یک جنگ داخلی گرفتار بوده و حالا میخواهند مذاکره کنند؛ بناً طرفهای مذاکره، یک طرف دولت جمهوری اسلامی افغانستان و طرف دیگر طالبان است."
از سوی هم، جاوید لودین معاون سیاسی پیشین وزارت امور خارجه نیز گفت که روند صلح به ابتکار امریکا شروع شده؛ اما برای این که مالکیت این روند را افغانها در دست گیرند، اقدامات لازم باید صورت گیرد.
به گفته او، "ترس ما در این است که اگر موافقتنامه امریکا و طالبان امضا شود و ما نتوانیم به موقع روی تشکیل هیات و میکانیزم همه شمول و تصمیم گیرنده مشروع نسازیم تصمیم گیری نکنیم این فرصت از دست خواهد رفت."
او تاکید کرد که حکومت نباید در این باک داشته باشد که دیگران را از مشارکت در روند صلح مانع شود؛ خوب است که این روند گسترده شده و یک مرکز ثقل به منظور مشوره دهی به تیم مذاکره کننده ایجاد گردد.
آقای لودین گفت: "هرکسی که به عنوان هیات مذاکره کننده میرود اگر از طرف کابل حمایت سیاسی نشود، سخت است که در برابر هیات طالبانی که در یک و نیم سال گذشته مذاکره با امریکا را تمرین کرده ایستادگی کند؛ بناً مشارکت نه تنها در هیات بلکه در یک مرکزی ثقلی که قرار است در کابل برای حمایت از هیات ایجاد شود، گسترده و همه شمول باشد."
این در حالی است که امریکا و طالبان اعلام کردهاند که در روند صلح افغانستان به توافق نهایی دست یافتهاند و هم اکنون دو طرف سرگرم فراهم سازی زمان و مکان امضای توافقنامه هستند.
دو طرف در نتیجه مذاکره به کاهش خشونتها توافق کردهاند. قرار است کاهش خشونتها به تاریخ 22 ماه فبروری برای یک هفته عملی گردد و پس از آن به تاریخ 29 فبروری توافقنامه صلح میان امریکا و طالبان امضا شود. سپس در خلال ده روز پس از امضای توافقنامه صلح امریکا و طالبان، مذاکرات رسمی میان دولت افغانستان و طالبان نیز آغاز خواهد شد.
عبدالله امینی-
خبرگزاری جمهور