۰

کشتار کابل؛ چرا طالبان مسئول اند؟

شنبه ۹ میزان ۱۴۰۱ ساعت ۲۲:۱۴
آیا بایکوت رسانه ای، برخورد با خبرنگاران، پاک کردن فلم ها و عکس های مستند از صحنه جنایت و دستبرد به آمار و ارقام کشتار به منظور بی اهمیت نشان دادن فاجعه، راه حلی عاقلانه و عادلانه و انسانی و اسلامی برای مواجهه با یک نسل کشی تمام عیار است؟
کشتار کابل؛ چرا طالبان مسئول اند؟
کشتار شیعیان ادامه دارد. از امارت و جمهوریت تا اعماق تاریخ! چیزی تغییر نکرده است؛ تنها نام ها و عنوان ها و بهانه ها و محتوای بیانیه ها تغییر کرده است. این یعنی خون هزاره ها باید ریخته شود؛ زیرا آنها یا شیعه اند و کافر و مشرک و یا هزاره اند و به هزار حکم شرع و قانون و قواعد قومی به مرگ یا کوچ اجباری و آوارگی و محرومیت و تبعیض و سرکوب و ستم و بیداد و در بدری و بی وطنی و و غصب و غارت و تاراج دارایی ها و حراج املاک و مستغلات و آوارگی در چهارسوی جهان.
 
امروز نیز شیعیان کشته می شوند؛ از دانشگاه کابل تا آموزشگاه کاج. جرم شان اما یکی است: نخوانید، ندانید و نفس نکشید؛ چون شما شیعه اید و هزاره!
 
در زمان سیطره نظام جمهوری در نسل کشی هزاره ها و شیعیان، غالبا انگشت اتهام به سمت طالبان نشانه می رفت. کارگزاران نظام جمهوری از صدر تا ذیل، طالبان را عامل کشتار شیعیان، انفجار مکاتب و آموزشگاه و مراکز فرهنگی و مذهبی شان می دانستند. در پی رویداد خونین روز جمعه کابل نیز حمدالله محب؛ یکی از اضلاع اصلی جمهوری سه نفره، طالبان را به دست داشتن در توطئه کشتار هزاره ها متهم کرد؛ اتهامی آشنا که در ۲۰ سال گذشته هم بارها از تریبون های نظام مسلط شنیده شده بود.
 
با این حال، واضح است که طالبان، داعش و هر آدرس دیگری در این کشتارهای سیستماتیک، تنها آدرس های گمراه کننده برای کتمان واقعیت و توجیه و تطهیر عوامل اصلی این ژنوساید بی رحمانه است.
 
مسئول اصلی این کشتار، تاریخ غم انگیز قومی به نام هزاره و مذهبی به نام شیعه در افغانستان است که از امارت و جمهوریت تا دورترین دوران سلطنت قومی در این وطن، همواره روایتگر خشن ترین و خونین ترین سیاست های حاکمان دوران علیه یک اقلیت قومی و مذهبی متمدن و خشونت پرهیز و وطن پرست و متعهد به منافع ملی و افتخارآفرین برای فرهنگ و تمدن این سرزمین بوده است.
 
به هر حال شاید دیگر آنقدر مهم نباشد که هزاره ها و شیعیان از سوی چه کسانی کشته می شوند. این هم دیگر امری عادی و معمولی است که حتی صنف های درسی دختران و پسران مظلوم هزاره و شیعه نیز به اهداف جنگی تبدیل شده و تروریست های وحشی بی رحمانه آن را هدف قرار می دهند. آنچه اهمیت دارد این است که حتی در سایه حاکمیت «امارت» هم این جنایت ها متوقف نشده و این ماشین کشتار بی وقفه به پیش می رود و خون می ریزد و قربانی می گیرد.
 
این پرسش برانگیز است؛ زیرا طالبان ادعا می کنند که آنها با تروریست ها قطع ارتباط کرده اند، گروه های تکفیری و تروریستی مانند داعش را «به طور بی سابقه ای» سرکوب کرده و در معرض نابودی کامل قرار داده اند، امنیت سراسری را برای همه اقوام و اقلیت های کشور به طور یکسان تامین کرده و این امر در ۴۵ سال گذشته سابقه نداشته است!
 
اگر این ادعاهای بزرگ، درست است پس روز جمعه در غرب چه اتفاقی افتاد؟ آیا بایکوت رسانه ای، برخورد با خبرنگاران، پاک کردن فلم ها و عکس های مستند از صحنه جنایت و دستبرد به آمار و ارقام کشتار به منظور بی اهمیت نشان دادن فاجعه، راه حلی عاقلانه و عادلانه و انسانی و اسلامی برای مواجهه با یک نسل کشی تمام عیار است؟
 
اینکه داعش را به عنوان مسئول این کشتار و کشتارهای مشابه «محکوم» کنیم، بدون آنکه کاری برای از میان بردن آن صورت دهیم یا بتوانیم آن را شکست دهیم و نابود کنیم، تغییری در نتیجه به وجود می آورد؟
 
طالبان باید به طور صریح و مستقیم به مردم پاسخ دهند که پشت این حملات جنایتکارانه و این نسل کشی بی رحمانه چه دست هایی قرار دارند و آنها به عنوان دولت حاکم چه اقدامی برای از میان بردن آن انجام داده اند؟
 
چرا دولت طالبان حتی یکبار به طور ویژه و اضطراری درباره کشتار بی رحمانه و تصفیه صریح نژادی شیعیان، جلسه فوق العاده برگزار نمی کند؟ آنها که وزرای دفاع و داخله شان برای نجات جان یک کودک افتاده در چاه از کابل تا زابل می روند و تمام امکانات دولتی را به کار می گیرند، چرا یکبار از مرکز شهر تا دشت برچی نمی روند تا ببینند که چه اتفاقی برای یک قوم و پیروان یک مذهب اسلامی می افتد؟
 
صرف نظر از اینکه این جنایت ها از سوی داعش صورت می گیرد یا یک گروه جهنمی دیگر، طالبان در قبال این جنایات مسئول اند و باید به مسئولیت خود عمل کنند؛ در غیر آن در کنار تمام رژیم های آپارتاید و بدنامی قرار می گیرند که تاریخ خونین هزاره های شیعه در افغانستان را رقم زده اند.
 
سید علی حسینی - خبرگزاری جمهور
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *

پربازدیدترین