چپاول صنعت‌پیشه‌ها در سایه نمایشگاه‌های طالبان

 

منابع آگاه می‌گویند هر غرفه‌ی این نمایشگاه‌ها با کرایه‌ی ۵ هزار افغانی اجاره داده می‌شود؛ هزینه‌ای که نه از جیب صنعت‌پیشه‌ها، بلکه توسط موسسات کمک‌کننده پرداخت می‌شود. تنها در نمایشگاه بامیان، با بیش از ۲۰۰ غرفه، طالبان حدود یک میلیون افغانی درآمد کسب کردند. 

 

این مبالغ به حساب وزارت صنعت و تجارت طالبان واریز می‌شود و هیچ نفعی مستقیم یا غیرمستقیم به صنعت‌پیشه‌ها نمی‌رسد.

 

 درآمدزایی به بهای فقر تولیدکنندگان

این اقدام طالبان را می‌توان نمونه‌ای آشکار از استفاده ابزاری از صنایع دستی و تلاش‌های مردمی برای تأمین منافع مالی خود دانست. 

 

برگزاری نمایشگاه در مکان‌های غیرتجاری، نبود حمایت در فروش محصولات، و انتقال کامل عواید به حساب حکومت، نه تنها به بهبود بازار صنایع دستی کمک نمی‌کند، بلکه صنعت‌پیشه‌ها را صرفاً به ویترین تبلیغاتی طالبان بدل می‌کند.

 

در شرایطی که صنایع دستی افغانستان با بحران بازار، کمبود سرمایه و کاهش تقاضای داخلی و خارجی روبه‌روست، چنین نمایشگاه‌هایی عملاً نقابی برای چپاول منابع موسساتی و بودجه‌های حمایتی هستند؛ منابعی که باید مستقیماً به تولیدکنندگان برسد، نه به خزانه حکومتی که هیچ برنامه‌ای برای توسعه واقعی این بخش ندارد.