۰

توقف مذاکرات دوحه؛ چه چیزی تغییر کرده است؟

دوشنبه ۱۸ سنبله ۱۳۹۸ ساعت ۰۰:۳۵
همانگونه که مایک پمپئو گفته، امریکا از مسیر مذاکره با طالبان، خارج نشده و دوطرف ممکن است پس از یک جنگ لفظی کوتاه و بهره گیری از تبعات تبلیغاتی آن، دوباره به بازی بازگردند.
توقف مذاکرات دوحه؛ چه چیزی تغییر کرده است؟
دونالد ترامپ؛ رئیس جمهوری امریکا می‌گوید دیدار با رهبران طالبان و اشرف غنی در کمپ دیوید را لغو و گفتگوهای صلح میان امریکا و طالبان را متوقف کرده است.
 
آقای ترامپ در چند توییت متوالی گفت که قرار بوده یکشنبه با رهبران طالبان و رئیس ‌جمهوری افغانستان به طور جداگانه، در کمپ دیوید دیدار کند؛ اما تصمیم به لغو این اجلاس گرفته است. او گفته دیدار با رهبران طالبان قرار بوده مخفیانه صورت بگیرد.
 
به گفته ترامپ علاوه بر لغو این دیدار دستور به توقف گفتگوها میان امریکا و طالبان داده؛ چرا که این گروه پذیرفته مسؤول حمله‌ای در کابل بوده که به کشته شدن ۱۲ نفر از جمله یک سرباز امریکایی هم انجامیده است.
 
همزمان، اشرف غنی نیز در واکنش به لغو این دیدار اعلام کرده که "صلح واقعی تنها زمانی با طالبان به دست می‌آید که آنان خشونت‌ها را متوقف کرده و حاضر باشند با حکومت افغانستان مذاکره کنند."
 
تصمیم ناگهانی ترامپ اما یکبار دیگر هواخواهان اشرف غنی را در افغانستان، جانی دوباره بخشید و به برگزاری انتخاباتی امیدوار کرد که نتیجه آن از هم اکنون مشخص است.
 
اگرچه لازم به ذکر نیست که صلح امریکا و طالبان بسیار خطرناک و دارای پیامدهای وحشتناک برای آینده افغانستان بود و خواهد بود؛ اما آیا به راستی در پی تصمیم تازه ترامپ، چیزی تغییر کرده است؟
 
آیا این تصمیم آنگونه که وجد و شور و هیجان هواداران اشرف غنی را برانگیخته، صلح را تحت مالکیت و مدیریت افغانستان قرار می دهد و سرنوشت افغانستان را به مردم کشور وامی گذارد؟ آیا به راستی تلاش امریکا و طالبان برای تبانی، به طور کامل و برای همیشه متوقف شده و این بار قرار است طالبان به تعبیر ترامپ، چند دهه دیگر هم بجنگند؟
 
واقعیت این است که هیچ تضمین و اطمینانی وجود ندارد که پاسخ این پرسش ها مثبت باشد؛ زیرا نه امریکا تغییر کرده و نه طالبان در پی این تصمیم، تضعیف شده و از میان رفته اند و نه دولت افغانستان به اقتدار و استقلال ملی دست پیدا کرده است. بنابراین، حتی اگر توییت های ترامپ، زمینه ساز برگزاری انتخابات ریاست جمهوری شود، امیدی وجود ندارد که نتیجه و پیامد این انتخابات، بحران هایی به مراتب بدتر از صلح ترامپ و طالبان در کمپ دیوید نباشد.
 
اگرچه ترامپ به بهانه حمله اخیر طالبان در کابل که منجر به کشته شدن ۱۲ نفر از جمله یک امریکایی شد، این تصمیم را گرفته؛ اما هر آن ممکن است وضعیت تغییر کند و دوطرف با پیش شرط های تازه و توافقات پشت پرده، به صحنه صلح بازگردند و عزم امریکا برای تعلیق و تعطیل دموکراسی و مردم سالاری‌ای که خودش به افغانستان هدیه داده بود، بار دیگر جزم شود.
 
از سوی دیگر، وقتی سرنوشت سیاسی یک کشور به اصطلاح مستقل و دارای دولت و حکومت و قانون اساسی با توییت های رییس جمهوری یک کشور بیگانه، تا این مایه، دستخوش تغییر و بی ثباتی می شود، آیا می توان امیدوار بود که این تصمیم، وضعیت را به نفع حاکمیت ملی و خواسته های مشروع مردم افغانستان تغییر دهد؟
 
فراموش نکنیم که هنوز برنامه سفر رییس جمهوری افغانستان را توییت های ترامپ، تعیین می کند. آیا این همان استقلالی است که از آن سخن می گوییم؟ دستاوردهای ۱۸ ساله، قانون اساسی، حاکمیت ملی، انتخابات آزاد، حاکمیت مردم بر سرنوشت خویش، حقوق بشر، مبارزه با تروریزم و... در کجای این معادله جای می گیرد و چگونه می توان نتیجه گرفت که ترامپ راهش را به سمت تحقق آرمان های مردم افغانستان تغییر داده و به طور کامل از تروریزم و طالبان و معاملات پنهانی با آن گروه، رو برگرفته است؟
 
چه دلیل قانع کننده و اطمینان بخشی وجود دارد که انگیزه او از این تصمیم تازه، مسایل داخلی امریکا نبوده؛ بلکه وضعیت اسفبار و خونین امنیتی در افغانستان، ترامپ را به این نتیجه رسانده است؟
 
آیا کشتارهای طالبان در بیش از ۹ ماه گذشته، دروغ بوده یا به گوش ترامپ نرسیده و یا ترامپ آگاهانه در برابر آنها سکوت کرده و حتی در حد یک اعلامیه ساده و سطحی سیاسی هم به آنها واکنش نشان نداده است؟
 
ترامپ می خواست با رهبران طالبان در کمپ دیوید دیدار کند. شاید برايند نهایی این دیدار به رسمیت شناختن کامل طالبان به عنوان دولت مشروع افغانستان بود؛ اما از قضا این رویداد همزمان شد با فرارسیدن حملات ۱۱ سپتامبر امریکا که بنا بر قرائت رسمی در امریکا و جهان، القاعده که در آن زمان در افغانستان تحت سلطه طالبان، مستقر بود، آن را طراحی کرد و انجام داد. این امر، ترامپ را به شدت تحت فشار افکار عمومی، رسانه های جمعی و رهبران امریکایی قرار داده بود که چگونه او با نادیده گرفتن قربانی هایی که امریکا داده با قاتلان مردم آن کشور در کمپ دیوید دیدار می کند و قرارداد صلح امضا خواهد کرد.
 
بر این اساس، همانگونه که مایک پمپئو گفته، امریکا از مسیر مذاکره با طالبان، خارج نشده و دوطرف ممکن است پس از یک جنگ لفظی کوتاه و بهره گیری از تبعات تبلیغاتی آن، دوباره به بازی بازگردند. با این حال، آیا می توان ادعا کرد که همه چیز به کام دولت و مردم افغانستان است و جمهوریت بر امارت پیروز شده است؟!
 
علی موسوی - جمهور
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *

پربازدیدترین