۰

طالبان، امریکا و آ‌ن‌سوی سناریوی صلح

شنبه ۲۳ سنبله ۱۳۹۸ ساعت ۲۰:۰۸
اینکه ترامپ در آخرین مرحله، تصمیم به لغو و فسخ و نسخ ۹ ماه مذاکره نفسگیر با گروهی می گیرد که پیش از این، حمله هایی به مراتب مرگبارتر را مرتکب شده، نمی توان باور کرد که تنها کشتن یک نظامی امریکایی محرک اصلی این تصمیم بوده است.
طالبان، امریکا و آ‌ن‌سوی سناریوی صلح
گروه طالبان اعلام کرد که پیشنهادهایی مبنی بر واگذاری دولت افغانستان به این گروه در بدل اجازه حضور پایگاه‌های نیروهای خارجی در این کشور برای آن‌ها داده شده‌بود اما آن را رد کرده‌اند.
 
طالبان گفته‌اند که در بدل این خواست، وعده همکاری‌های اقتصادی و سیاسی جهانی نیز به آنان داده شده‌بود؛ اما از سوی رهبری آن گروه به‌صورت «فوری» رد شد.
 
در اعلامیه طالبان در مورد این‌که چه کسی و چه زمانی این پیشنهاد را مطرح کرده، چیزی گفته نشده‌است.
 
گروه طالبان همچنین بر ادامه جنگ تا زمان پایان آنچه از سوی این گروه «اشغال افغانستان توسط بیگانه‌ها» و «انفاذ حکومت اسلامی» خوانده شده، تاکید کرده‌است.
 
امریکا حدود ۱۰ ماه پیش وارد مذاکره با این گروه برای توافق در مورد افغانستان و پایان درگیری شد؛ اما با آن‌که دوطرف توافقنامه را نهایی کرده‌بودند، این مذاکرات هفته گذشته از سوی دونالد ترامپ لغو شد.
 
لغو این مذاکرات از سوی ترامپ اگرچه به حمله طالبان در کابل نسبت داده شد که به کشته شدن یک سرباز امریکایی انجامید؛ اما دست کم بربنیاد آنچه از سوی طالبان در این ادعای تازه مطرح شده، این تصمیم ابعاد پیچیده تری دارد.
 
اینکه ترامپ در آخرین مرحله، تصمیم به لغو و فسخ و نسخ ۹ ماه مذاکره نفسگیر با گروهی می گیرد که پیش از این، حمله هایی به مراتب مرگبارتر را مرتکب شده، نمی توان باور کرد که تنها کشتن یک نظامی امریکایی محرک اصلی این تصمیم بوده است.
 
از سوی دیگر، اگرچه طالبان اشاره ای به طرف ارائه دهنده پیشنهاد وسوسه انگیز واگذاری کل دولت به آن گروه به علاوه حمایت های مالی و سیاسی جهان از طالبان در قبال توافق آن گروه با وجود پایگاه های نظامی خارجی در خاک افغانستان نکرده اند؛ اما واقعیت این است که هیچ مرجعی به جز امریکا قادر به ارائه چنین پیشنهادی نیست و توان عملیاتی کردن آن را نیز تنها امریکا دارد. از سوی دیگر این تنها امریکا است که خواستار حفظ حضور نظامی دایمی اش در افغانستان می باشد.
 
با اینهمه، با وجود آنکه نمی توان نسبت به درستی اصل این ادعا تردید کرد، با این حال، این موضوع را نیز نمی توان باور کرد که دلیل عدم موافقت آن گروه با این پیشنهاد، استقرار یک حکومت «اسلامی» و اخراج نیروهای خارجی از کشور باشد؛ زیرا تنها هدف طالبان، رسیدن به قدرت و استقرار یک رژيم طالبانی به معنای دقیق کلمه است؛ رژيمی که نه در آن مشارکت سیاسی فراگیر همه قومیت ها معنا دارد و نه تشکیل ارکان نظام با انتخاب آزادانه مردم. دلیل مخالفت طالبان با حضور نیروهای خارجی نیز این است که مانع و تهدیدی مستقیم علیه رویکردهای خشونت بار برخاسته از ماهیت تروریستی آن، وجود نداشته باشد؛ در غیر آن، از نظر یک گروه ملی گرای معتقد به حاکمیت و مالکیت افغانستان بر سرزمین خویش، توفیر و تفاوتی میان امریکا و پاکستان وجود ندارد؛ پس چرا جنرالان پاکستانی می توانند در افغانستان حضور داشته باشند و هواپیماهای ارتش پاکستان در زمان سلطه رژيم طالبان، به حمایت از آن گروه در جبهات جنگ می شتافتند؛ اما نیروهای امریکایی نمی توانند در افغانستان پایگاه نظامی داشته باشند؟ آی اس ای و سی آی ای، دو روی یک سکه هستند و در بسیاری از بحران های پیچیده ۴۰ سال اخیر افغانستان همدست و همداستان بوده اند.
 
واضح است که هدف طالبان دفاع از حریم حاکمیت ملی افغانستان نیست؛ بلکه جایگزین کردن یک نیروی بیگانه با نیروی بیگانه دیگر است تا کام پاکستان، شیرین شود.
 
در این میان، ادعای تازه طالبان، پرده از بخشی از اهداف خطرناک امریکا برای آینده افغانستان برمی دارد و نشان می دهد که امریکا نه در پی خروج کامل نیروهایش از افغانستان است و نه واگذاری افغانستان به مردم این سرزمین را دارد؛ بلکه واشنگتن به دنبال ایجاد حکومتی سرسپرده و مزدور و مطیع و در عین مقتدر در افغانستان است که بدون نیاز به کمک های مالی و نظامی امریکا، توان تأمین امنیت را داشته باشد؛ اما در عین حال، به ایالات متحده اجازه دهد بدون کمترین هزینه ای، بیشترین سود را از سلطه نظامی و استراتژيک خود بر افغانستان به دست آورد. این نمایانگر آنسوی سناریوی صلحی است که هرگز به سود مردم افغانستان نیست و نخواهد بود؛ اما اینکه در نهایت، چگونه عملیاتی خواهد شد، پرسشی است که در برابر ترامپ و استراتژيست های کاخ سفید قرار دارد.
 
عبدالمتین فرهمند - جمهور
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *

پربازدیدترین