۰

چه کسی از بحران انتخابات سود می‌برد؟

دوشنبه ۲۰ عقرب ۱۳۹۸ ساعت ۲۳:۳۰
در صورتی که نامزدهای مدعی و پیشتاز نتوانند برای بازگشت به یک روند آرام، صلح آمیز، قانونمند و شفاف به توافقی طرفینی دست پیدا کنند، مردان سایه در کمین نشسته اند تا از آب گل آلود ماهی بگیرند.
چه کسی از بحران انتخابات سود می‌برد؟
نهاد ناظر موسوم به فیفا (بنیاد انتخابات آزاد و عادلانه افغانستان) با انتشار خبرنامه‌ای گفته است تصفیه آرا "در مسیر نگران کننده قرار گرفته" که می‌تواند منجر به بحران شود.
 
این نهاد از کمیسیون انتخابات خواسته جلسه فوق العاده ای را با نمایندگان نامزدها و ناظران انتخاباتی برگزار کرده و با یکدیگر برای حل مشکلات به میان آمده به تفاهم برسند.
 
"شورای نامزدان انتخابات ریاست جمهوری افغانستان" نیز انتخابات را "پر از تقلب" خواند و اعلام کرد که نتایج این انتخابات را تحریم می‌کنند و دولت برآمده از آن را مشروع نمی‌دانند.
 
در اعلامیه این شورا آمده که بحران در این دوره از انتخابات از آغاز قابل پیش بینی بود و اکنون این بحران خود را در قالب شمارش آرا نشان داده است.
 
در اعلامیه این شورا آمده که اگر بحران انتخاباتی دامنگیر تمام کشور شود، سران حکومت وحدت ملی که مسؤول آن هستند، استعفا داده و حکومت جدیدی، برگزاری انتخابات دیگر را روی دست گیرد.
 
با این حال، بسیار بعید به نظر می رسد که روی کار آمدن یک حکومت جدید، بسترساز برگزاری یک انتخابات، شفاف، مشروع، ملی و سراسری شود؛ زیرا مطالبه حکومت جدید و عبور از حکومت کنونی، یکی از همان مواردی است که وضعیت کنونی را به بن بست کشانده و از عوامل کلیدی بروز بحران محسوب می شود.
 
به بیان واضح تر، در صورتی که نامزدهای مدعی و پیشتاز نتوانند برای بازگشت به یک روند آرام، صلح آمیز، قانونمند و شفاف به توافقی طرفینی دست پیدا کنند، مردان سایه در کمین نشسته اند تا از آب گل آلود ماهی بگیرند.
 
در این میان، شماری از طالبان درون و بیرون نظام، بی صبرانه منتظر اند تا بحران به وجودآمده، ابعاد تازه ای پیدا کند، به سرعت فراگیر شود و مهار آن به گونه ای برای طرف های درگیر، دشوار گردد که آنها در سایه آن بتوانند به بهانه نجات کشور از بحران، طرح تشکیل حکومت جدید را ارائه کنند و به این ترتیب، آخرین میخ را بر تابوت مردم سالاری و انتخابات و حق مشارکت مردم در قدرت بکوبند.
 
بنابراین از وضعیت آشفته کنونی تنها یک طرف سود می برد و آن موقت خواهان و طالبان درون و بیرون نظام اند که از همان آغاز، برگزاری انتخابات را «به خیر» افغانستان نمی دانستند و مخالف برگزاری آن بودند.
 
با این وجود، انکار نمی توان کرد که مسؤول اصلی و مستقیم این وضعیت بحرانی و به بن بست خورده، سران بی کفایت، فاسد، طماع، جاه طلب، اقتدارگرا و تمامیت خواه مسلط بر قدرت هستند؛ آنهایی که با وجود شرکت در انتخابات، خود هیچ باوری به دموکراسی و انتخابات و مشارکت و تعیین سرنوشت مردم به دست خود مردم ندارند. آنها مردم را تنها زمانی نیاز دارند که برای سد کردن راه حریف برای رسیدن به قدرت، به خیابان ها بیایند، دروازه های کمیسیون انتخابات را ببندند، آشوب برپا کنند و کشته شوند.
 
آنها مردم را نیز همانند پول و مقام و شهرت، ابزاری برای رسیدن خود شان به قدرت می دانند نه بیشتر. در دعوای جاری نیز اساسا مساله اصلی، سرنوشت رأی مردم نیست؛ زیرا مردم رأی نداده اند تا مدعی حق و سهم در تعیین رییس جمهور آینده شوند. انتخابات ششم میزان همانگونه که در اعلامیه شورای نامزدان هم تصریح شده، نه فراگیر و سراسری و ملی بود و نه اعتبار و مشروعیت لازم را برای تعیین رییس جمهوری مشروع آینده دارد. بنابراین، جنگ جاری قدرت، میان دو جریان مسلط بر حکومت است که نمی خواهند کرسی قدرت را ترک کنند. با این حال، آنها برای آنکه برای این خواسته خود، مشروعیت و اعتبار، کمایی کنند، اصطلاحات گمراه کننده ای مانند شفافیت، آرای پاک و ناپاک و... را به کار می برند.
 
پیش بینی می شود طی روزهای پیش رو، طرف های خارجی که همواره حرف آخر را در بحران های سیاسی افغانستان زده اند، وارد عمل شوند و اجازه ندهند که وضعیت از کنترل خارج شود؛ اما اگر آنها نیز به نحوی طرفدار تشکیل حکومت موقت و فسخ و لغو تمامی روندهای انتخاباتی باشند، در آن صورت باید انتظار داشت که مردان نشسته در کمین سیاست افغانستان، پا به عرصه بگذارند و ابتکار عمل را به بهانه مدیریت بحران در دست بگیرند و برای تشکیل دولت موقت و زمینه سازی برای بازگشت طالبان، اقدام کنند.
 
عبدالمتین فرهمند - جمهور
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *

پربازدیدترین