۱

دوستی دوستم و ناتو؛ سیاسی یا امنیتی؟

دوشنبه ۱۱ قوس ۱۳۹۸ ساعت ۲۰:۳۰
کارشناسان نتیجه می گیرند که مدال های اعطایی ناتو به دوستم، اگرچه ظاهر امنیتی دارد؛ اما انگیزه سیاسی دارد. شاید یکی از انگیزه های آن، جدا کردن دوستم از صف معترضان حامی عبدالله در تنش های جاری انتخاباتی باشد.
دوستی دوستم و ناتو؛ سیاسی یا امنیتی؟
جنرال اسکات میلر؛ فرمانده عمومی نیروهای امریکایی و ناتو در افغانستان به جنرال عبدالرشید دوستم؛ معاون نخست ریاست جمهوری دو مدال قهرمانی داد.
 
عنایت‌‌الله بابر فرهمند؛ رییس دفتر آقای دوستم گفته‌است که این مدال‌ها به‌پاس خدمات جنرال دوستم در امر آزادی افغانستان از رژیم طالبان و نقش برجسته او در حمایت از نیروهای امنیتی و دفاعی کشور به او داده شده‌است.
 
آقای فرهمند افزوده که یکی از این مدال‌ها مربوط قهرمانان نیروهای امنیتی افغان است و مدال دوم نیز از آدرس ناتو به آقای دوستم اهدا شده‌است.
 
فرمانده نیروهای خارجی امروز دوشنبه،‌ ۱۱ قوس همراه با اسدالله خالد؛ سرپرست وزارت دفاع ملی، به شهر شبرغان؛ مرکز ولایت جوزجان رفتند و با عبدالرشید دوستم ملاقات کردند.
 
ناتو در افغانستان در یک خبرنامه گفته‌ است که در این دیدار درباره عملیات‌های نظامی، امنیت و هماهنگی نیروهای افغان گفتگو شده‌است.
 
عنایت ناتو به جنرال دوستم در این مرحله حساس، عادی نیست و می تواند بسیار معنادار باشد. بعید است دیدار انجام شده و مدال های اهدا شده، صرفا انگیزه شکرگزارانه امنیتی داشته باشد و به خاطر تلاش ها و زحماتی باشد که دوستم برای امنیت افغانستان، مبارزه با طالبان و حمایت از نیروهای امنیتی، کشیده است.
 
در واقع، دوستم سال هاست که هیچ کاری نکرده و نمی توانسته کاری انجام دهد. اصولا یکی از دلایلی که او خانه نشین شد و از قدرت کنار گذاشته شد، استفاده گسترده اش از قدرت دولتی به منظور سرکوب طالبان، مهار پروژه انتقال ناامنی و بحران به شمال و استفاده از نیروهای امنیتی به هدف تأمین امنیت مناطق تحت نفوذش در ماه های اولیه پیروزی اشرف غنی بود. او بعدا بارها از اینکه طرح ها و برنامه هایش برای امنیت شمال، از سوی اشرف غنی و شورای امنیت ملی، نادیده گرفته شد، انتقاد کرد. او حتی شورای امنیت ملی را به دست داشتن برای توطئه ترورش متهم کرد و اشرف غنی را به خاطر وعده خلافی و زیر پا گذاشتن تعهداتش به گونه عریان، به باد انتقاد گرفت.
 
از سوی دیگر، ناتو و سفارتخانه های خارجی که در بسیاری از رویدادهای مهم سیاسی افغانستان، وارد عمل می شوند که یکی از نمونه های آن، حمایت از موضع ارگ درباره پرونده دوستم- ایشچی بود، در طول این سال ها که دوستم عملا از سمت و صلاحیت قانونی اش کنار گذاشته شده، هیچ حمایتی از او نکرده است؛ پس چرا اکنون به این نتیجه رسیده که از او تقدیر و حمایت کند؟
 
بر بنیاد همین دلایل است که کارشناسان نتیجه می گیرند که مدال های اعطایی ناتو به دوستم، اگرچه ظاهر امنیتی دارد؛ اما انگیزه سیاسی دارد. شاید یکی از انگیزه های آن، جدا کردن دوستم از صف معترضان حامی عبدالله در تنش های جاری انتخاباتی باشد؛ به ویژه در شرایطی که دوستم در شبرغان به سر می برد و همزمان با حضور او در شمال، دامنه اعتراضات ضد فساد و تقلب در انتخابات به ولایت شمالی از جمله شهر شبرغان هم کشیده شده است.
 
در صورت درستی این برداشت، پرسشی که مطرح می شود این است که آیا بازهم دوستم به اردوی ارگ ملحق می شود و در واقع، با مدال های اهدایی فرمانده ناتو، تسلیم و تطمیع می شود یا شرایط رقت انگیز، تحقیرآمیز و رقت بار سال های اخیرش را به یاد می آورد، سهم ناتو در دامن زدن به حواشی پرونده دوستم – ایشچی را به خاطر می سپارد و راه خود در تبانی با عبدالله را ادامه می دهد؟
 
برای دوستم آنچه اهمیت دارد، آینده سیاسی و نفوذ قومی اوست. قدرت دوستم نیز همانند دیگر رهبران سنتی قومی، مبتنی بر قومیت است و جدا کردن وی از بدنه جامعه ازبک، به معنای تیر خلاص به آینده سیاسی و موفقیت پروژه حذف اش خواهد بود.
 
اگرچه او نیز به سان سایر همگنان جهادی و قومی اش، در کنار عبدالله به جایی نمی رسد؛ اما با پیوستن به اردوی ارگ نیز فرایند مرگ سیاسی اش را تسریع خواهد بخشید. بنابراین، او در یک دوراهی دشوار، ناگزیر به برگزیدن یکی از دو انتخاب سخت است. در این میان، شاید تنها راه باقیمانده برای او و سایر جهادی های در حال افول و زوال، هم‌افزایی آخرین توان باقیمانده شان در تقلایی جانفرسا برای بقا باشد.
 
عبدالمتین فرهمند - جمهور
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *

پربازدیدترین