۰

آیا دولت در حال سقوط است؟

جمعه ۸ حمل ۱۳۹۹ ساعت ۱۹:۴۲
قطع کمک های مالی و حمایت های سیاسی قدرت های خارجی، هرگز به اندازه اختلافات داخلی، فساد، وابستگی دولت به حمایت خارجی ها و بی اعتنایی نسبت به منابع و توانمندی های ملی، روند سقوط را تسریع نخواهد کرد.
آیا دولت در حال سقوط است؟
همزمان با کاهش کمک‌های امریکا به افغانستان، بارنت روبین؛ کارشناس امور افغانستان در امریکا گفته است که دولت افغانستان با خطر سقوط مواجه است.
 
آقای روبین در مقاله‌ای در نشریه فارن پالیسی نوشته است که قطع یک‌ میلیارد دالر کمک امریکا آغاز‌ روند کاهش کمک‌های امریکا و جهان به افغانستان است و با قطع کمک‌ها، دولت افغانستان دوام نخواهد آورد.
 
این کارشناس امریکایی گفته‌است که دلیل اصلی سقوط دولت نجیب‌؛ رییس‌جمهوری سابق افغانستان قطع کمک‌های شوروی بود.
 
آقای روبین در ادامه نوشته است که ذخیره ارزی افغانستان ۷.۵ میلیارد دالر است و در صورت قطع کمک‌های خارجی، این ذخیره به سرعت مصرف خواهد شد.
 
او علاوه کرده که با مصرف ذخیره ارزی، ارزش پول افغانی سقوط خواهد کرد و سرمایه‌‌های خصوصی محدود باقی‌مانده، فرار خواهد کرد.
 
روبین در پایان نوشته که تنها راه جلوگیری ازسقوط دولت در افغانستان، کنار آمدن اشرف غنی و عبدالله عبدالله و اجرای توافقنامه صلح است.
 
این نخستین بار نیست که یک کارشناس و استراتژیست ارشد امریکایی نسبت به خطر سقوط دولت افغانستان هشدار می دهد. در واقع، سقوط مردم سالاری، اعتبارزدایی از انتخابات، قدرت گیری نیروهای مسلح مخالف، کاهش اقتدار دولت کابل، بروز بحران سیاسی، افزایش جنگ قدرت، تشدید تنش های قومی، ضعف خدمات عمومی و فقدان اعتماد و رضایت اجتماعی نسبت به کارکرد دولت و از همه مهمتر، بروز تردیدهای جدی در تعهد و پایبندی قدرت های خارجی حامی دولت نسبت به مفاد پیمان های استراتژيک خود در پی شدت گرفتن تلاش ها برای صلح با طالبان، به شیوع این باور دامن زده است.
 
بسیاری از ناظران معتقد به این ایده، بی محابا موقعیت کنونی اشرف غنی را با سال های آخر سلطه رژيم کمونیستی مقایسه می کنند و باور دارند که او هم در نهایت به سرنوشت داکتر نجیب؛ آخرین رییس جمهوری کمونیست افغانستان دچار خواهد شد که با قطع حمایت های مسکو و ناکامی طرح آشتی ملی اش، در نهایت مجبور شد با تلخکامی قدرت را به نیروهای ستیزه جوی جهادی، واگذار کند؛ رویدادی که به عقیده این گروه از ناظران، در زمینه شکست تلاش های صلح کابل با طالبان و پیمان صلح یکجانبه واشنگتن با آن گروه نیز در حال تکرار شدن است.
 
قطع کمک یک میلیارد دالری امریکا به دولت افغانستان در پی ناکامی مایک پومپئو از ایجاد سازش میان غنی و عبدالله هم بر دامنه این باور افزوده است.
 
بنابراین، اکنون بیش از هر زمان دیگری این پرسش نیاز به طرح صریح و بی پرده دارد که آیا دولت افغانستان در حال سقوط است؟
 
هیچ تردیدی نیست که دولت افغانستان شدیدا وابسته به کمک های مالی قدرت های خارجی به ویژه امریکا است. این وابستگی به اندازه ای شدید و جدی است که تصور اینکه روزی این کمک ها قطع شود و دولت همچنان به کار عادی خود ادامه دهد، نیروهای مسلح پایدار بمانند و... بسیار دشوار است.
 
از سوی دیگر، قدرت هایی مانند امریکا که پیش از این تصور می شد که حامی ابدی نظام سیاسی و دولت موجود هستند‌، به مرور تغییر موضع می دهند و به این ترتیب، دولت با خطر فقدان پشتوانه های استراتژيک و پایدار رو به رو می شود.
 
اینکه امریکا به دلیل ناتوانی در مدیریت بحران سیاسی در کابل و پیشبرد دلخواه پروژه صلح با طالبان، رسما تهدید می کند که یک میلیارد دالر از کمک هایش را کم می کند، خود نشانگر آن است که هیچ تعهدی از نظر واشنگتن، استراتژيک نیست و کمک های امریکا به افغانستان نیز بی چشمداشت و بلاعوض نیستند. بنابراین، اگر روزی توافقنامه صلح امریکا- طالبان از سوی دولت کابل با خطر فروپاشی رو به رو شود، این امکان وجود خواهد داشت که امریکا با قطع همه کمک هایش به افغانستان، دولت را در معرض سقوط سریع و کامل قرار دهد.
 
با اینهمه، قطع کمک های مالی و حمایت های سیاسی قدرت های خارجی، هرگز به اندازه اختلافات داخلی، فساد، وابستگی دولت به حمایت خارجی ها و بی اعتنایی نسبت به منابع و توانمندی های ملی، روند سقوط را تسریع نخواهد کرد.
 
افغانستان در سال های گذشته، فرصت های طلایی و بی نظیری را در زمینه خودکفایی، به فعلیت رساندن منابع ملی در مسیر نیازهای عمومی کشور‌ و کاهش چشمگیر نیاز کشور به کمک های خارجی، از دست داد. اینهمه در نتیجه فساد، سوء مدیریت، جنگ قدرت، قوم گرایی، قانون شکنی و فقدان راهبردهای بلندنظرانه ملی در همه ابعاد، به وقوع پیوست.
 
اگرچه نمی توان انکار کرد که در دوره حکومت وحدت ملی، دولت تا حدودی توانست با تکیه بر سیاست های اقتصادی آقای غنی، بخشی از نیازهای کشور را تأمین کند؛ اما با توجه به حجم سنگین وابستگی دولت به کمک های خارجی، این اقدامات، کافی نیست.
 
با توجه به این مسایل، بخشی از راه حل بارنت روبین برای نجات از خطر سقوط، صادقانه و واقعی است و آن پایان دادن به اختلافات سیاسی و تشکیل یک دولت فراگیر ملی است. این مهم می تواند اقتدار ملی مورد نیاز دولت افغانستان برای مدیریت روند صلح را فراهم کند و از سوی دیگر، شرایط را برای بقا در وضعیتی مهیا سازد که در آن، امریکا و هم پیمانانش، حاضر به ادامه ارائه کمک های مالی و حمایت نظامی از کابل نیستند.
 
محمدرضا امینی - جمهور
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *


Mostafa
Germany
من نمیدونم واقعا در ارگ چه خبره اینا چه فکری تو سرشون دارن همینجوری هی داریم مشاهده میکنیم که همه ولسوالی ها سقوط کردن ولا اگر اینجوری پیش بره احتمال سقوط ولایت ها رو هم در آینده نزدیک میبینیم من منحیث یک شهروند افغان میخوام بدونم علت این هنه سقوط ولسوالی ها پشت سر هم چیست مسوولین چیکار دارن میکنن چه نوع دولتیست که امنیت شهر کابل ک پایتخت کشور اس رو نمیتونه بگیره اگر اینجوری پیش بره سقوط دولت حتمیست و همه ما جوون هایی افغان نگرانی بشدتی داریم از مسوولین بی کفایت خواهانیم هر چه زودتر یک اقدامی بکنند در غیر اونصورت باز شاهد سقوط رژیم میشیم عین دوران حکومتی دوکتور نجیب
پربازدیدترین