۰

کنفرانس جنوا؛ منتظر چک سفید نباشید

چهارشنبه ۲۸ عقرب ۱۳۹۹ ساعت ۲۰:۴۰
برخلاف سال های گذشته، افغانستان نباید منتظر چک سفید جهان در کنفرانس جنوا باشد. این بار وضعیت شاید بیش از آنچه تصور می شود، بدتر باشد.
عکس: مقر اروپایی سازمان ملل - محل برگزاری کنفرانس جنوا ۲۰۱۸ برای افغانستان
عکس: مقر اروپایی سازمان ملل - محل برگزاری کنفرانس جنوا ۲۰۱۸ برای افغانستان
وزیر خارجه فنلند می‌گوید که حامیان مالی دولت افغانستان در نشست جنوا شرایط سخت‌تری را برای ادامه کمک‌ها به این کشور وضع خواهند کرد.
 
پکا هاویستو؛ وزیر خارجه فنلند که کشورش در کنار دولت افغانستان و سازمان ملل یکی از سه میزبان نشست جنواست، افزود: «شرایط سخت‌گیرانه‌ای در جریان بازبینی کمک‌ها به اجرا گذاشته خواهد شد تا به نگرانی‌های کشورها و سازمان‌های کمک‌کننده در خصوص فساد در افغانستان پاسخ دهد.»
 
آقای هاویستو ادامه داده که شرایط کمک‌ها هر چهار سال نه؛ بلکه هر سال بررسی خواهد شد.
 
وی در عین حال گفته‌ که کشورهای کمک کننده نمی‌خواهند افغانستان دستاوردهای ۱۹ سال گذشته را از دست دهد.
 
پیش از این وزارت خارجه ۱۰ شرط عمده جامعه جهانی برای ادامه کمک‌ها به کشور را اعلام کرده بود که شامل حفظ و تقویت دستاوردهای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی ۱۹ سال گذشته، برقراری آتش‌بس فراگیر، تعهد دوامدار به دموکراسی، حاکمیت قانون و حقوق بشر، مذاکرات صلح و مبارزه معنادار و عینی با فساد می‌شود.
 
هم اظهارات وزیر امور خارجه فنلند و هم شرایطی که وزارت خارجه افغانستان به آن اشاره کرده است، نشان می دهد که این بار، وضعیت مانند قبل نیست و پیش بینی می شود که میزان تعهدات جهان برای کمک به دولت افغانستان، کاهش پیدا کند، شرایط و تمهیدات سختگیرانه ای برای ارائه کمک ها وضع خواهد شد و دولت کابل ناگزیر است اصلاحات اساسی و بنیادین را در زمینه هایی مانند مبارزه با فساد، حاکمیت قانون، شفافیت و مدیریت منابع مالی، صلح و... به وجود آورد.
 
بر این اساس، برخلاف سال های گذشته، افغانستان نباید منتظر چک سفید جهان در کنفرانس جنوا باشد. این بار وضعیت شاید بیش از آنچه تصور می شود، بدتر باشد.
 
نخستین چالش عمده، امضای توافق صلح امریکا با طالبان است. اگرچه اروپا نه به طور مستقیم در حصول و امضای این توافق نقش داشته و نه نسبت به برخی تبعات و پیامدهای آن مانند خروج کامل نیروهای خارجی از افغانستان ابراز تعهد صریح کرده است؛ اما فراموش نکنیم که امریکا همچنان بزرگترین کمک کننده خارجی به دولت افغانستان است و با توجه به تصمیم یکجانبه ترامپ برای صلح با طالبان و خروج بخشی قابل توجه از قوای امریکایی از افغانستان، پیش بینی می شود که واشنگتن این بار مثل موارد پیشین، متعهد به ارائه یک بسته بزرگ کمکی به دولت افغانستان نشود؛ دولتی که به گفته مقام های پیشین امریکایی، ترامپ با طالبان علیه آن متحد شده است.
 
در صورت کاهش کمک های مالی امریکا پیش بینی می شود که دیگر کشورها و سازمان های کمک کننده نیز تمایل چندانی به ارائه کمک های هنگفت نشان ندهند.
 
چالش دوم، ناکامی بزرگ دولت افغانستان در مبارزه با فساد اداری و مالی است. به رغم آنکه در سال های اخیر بارها کشورهای کمک کننده تأکید کرده اند که در قبال ارائه بسته های کمکی، انتظار ارتقای ظرفیت، ایجاد شفافیت، حاکمیت قانون و مدیریت دقیق و مسئولانه منابع مالی از جانب دولت افغانستان را دارند؛ اما در افغانستان، وضعیت حتی نسبت به گذشته نیز بدتر شده و فساد به عنوان بخشی از فرهنگ دولت‌داری، نهادینه شده است.
 
امنیت هم از دیگر مسایلی است که قویا بر فضای کنفرانس جنوا سایه خواهد افکند. دولت افغانستان در فقدان حمایت معنادار و مؤثر متحدان خارجی، قادر به مهار خشونت ها نیست و تروریست ها بی محابا حتی در کابل پایتخت جولان می دهند و خون می ریزند. این وضعیت در کنار اتحاد امریکا و طالبان، و خروج زودهنگام قوای امریکایی از افغانستان، چشم انداز حیات و بقای دولت کابل را با ابهام رو به رو کرده است. حتی اگر اطمینان لازم نسبت به استقامت و ایستادگی کابل در برابر این موج وحشت و خشونت، وجود داشته باشد، کشورهای کمک کننده مطمئن نیستند که آیا ناامنی های لجام گسیخته جاری در افغانستان، در محدوده مرزهای ملی آن کشور، باقی می ماند یا به سرعت دامن دیگر کشورهای جهان را نیز خواهد گرفت. با این حساب، کمک به دولتی که به سختی برای نجات از سقوط می جنگد و قادر نیست به نیابت از همه جهان در خط مقدم مبارزه با تروریزم تاب آورد، اقدامی نیست که به سادگی برای کشورهای کمک کننده، معقول و قابل توجیه باشد.
 
اگرچه دولت طی هفته های اخیر، شبکه ای از اقدامات را برای مبارزه با فساد، حاکمیت قانون و پاسخگو کردن مراجع و نهادهایی که پیش از این در برابر این امر، مقاومت می کردند، آغاز کرده؛ اما در آستانه برگزاری کنفرانس جنوا این اقدامات، پیش از آنکه نشانگر اراده ای صادقانه برای تغییر و اصلاح باشد، یک کارزار تبلیغاتی و نمایشی به هدف کسب اعتماد و ترغیب کشورها برای ادامه تعهدات مالی، دانسته می شود؛ چیزی که در موارد مشابه در گذشته نیز سابقه دارد.
 
علی موسوی – جمهور
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *

پربازدیدترین