۰

تحریم طالبان؛ سلاح بی‌گلوله سازمان ملل

جمعه ۸ حوت ۱۳۹۹ ساعت ۱۰:۰۵
تحریم هم به سلاحی بی گلوله تبدیل شده که با وجود صدور قطعنامه های پرطمطراق، در عمل نه وجود دارد و نه اجرا می شود. طالبان هم این موضوع را به خوبی درک کرده اند و به همین جهت، پافشاری چندانی بر لغو تحریم های بین المللی علیه رهبران خود نمی کنند.
تحریم طالبان؛ سلاح بی‌گلوله سازمان ملل
حمدالله محب؛ مشاور امنیت ملی رییس جمهوری روز پنج شنبه (۷ حوت) در دیدار با کمیته تحریم های شورای امنیت سازمان ملل گفته است که طالبان با استفاده از امتیاز معافیت سفر، از حضور در میز مذاکره طفره می‌روند. او با اشاره به افزایش خشونت از سوی طالبان گفته که به همین دلیل تحریم شورای امنیت، نقش مهمی دارد.
 
او طالبان را به عهدشکنی متهم کرده و افزوده که زندانیان رهاشده طالبان به جنگ بازگشته اند و «در چنین وضعیتی تحریم‌های شورای امنیت سازمان ملل متحد بسیار مهم است».
 
محب افزوده که افغانستان با متحدان کلیدی‌اش و اعضای شورای امنیت سازمان ملل در این خصوص کار می کند تا اطمینان حاصل شود که تحریم‌ها باعث تقویت تلاش‌های صلح و جنبش‌های صلح آمیز در افغانستان شده و برای جلوگیری از خشونت طالبان از آن استفاده شود.
 
 این در حالی است که از دید منتقدان، تحریم های سازمان ملل بر طالبان، نه از قدرت نظامی آن گروه کاسته و نه توانسته مانع از مانورهای سیاسی آن در منطقه و جهان شود.
 
به باور آنها تحریم ها ابزاری در اختیار قدرت های بزرگ است که از آن بر اساس میل و منافع و راهبردهای خود استفاده می کنند یا نمی کنند.
 
درباره طالبان نیز همین قاعده صادق است. به عنوان نمونه، امریکا، روسیه، چین و قدرت های اروپایی عضو شورای امنیت سازمان ملل متحد همگی با طالبان ارتباط و همکاری دارند و یا از سیاست های کلان امریکا در این زمینه پیروی می کنند. در این میان، امریکا رسما با طالبان قرارداد صلح امضا کرده که یکی از مفاد مهم آن، حذف نام طالبان از فهرست سیاه تحریم های بین المللی است.
 
درست است که تاکنون اقدامی رسمی و حقوقی برای این منظور صورت نگرفته؛ اما رهبران طالبان عملا از تحریم، معاف هستند و آزادانه به هر کشوری که اراده کنند سفر می کنند.
 
نکته دیگر، نقش تحریم ها در مهار خشونت و ترور و جنایت و آدمکشی طالبان است. شورای امنیت سازمان ملل‌ متحد سال هاست که نظاره گر اعمال شنیع طالبان در قتل و جنایت و خونریزی است؛ اما در عمل هیچ اقدامی علیه آن گروه نمی کند و شاهرگ های حیاتی تأمین تسلیحاتی، شریان های تغذیه مالی و گلوگاه های عمده انتقال نیروی انسانی طالبان را هدف قرار نمی دهد.
 
نمونه بارز و مصداق عینی این امر، پاکستان است؛ کشوری که علنا و به طور تمام و کمال از طالبان، حمایت های همه جانبه مالی، تسلیحاتی و انسانی می کند، پایگاه ها و پناهگاه های آن گروه را در خاک خود جای داده و حتی در طراحی و اجرای عملیات نظامی، تروریستی و انتحاری نیز به آن گروه مشورت و هدایت می دهد. پاکستان همزمان عضو سازمان ملل است و این سازمان اگر اراده کند به سادگی می تواند اقدامات هراس افکنانه آن را مهار کند و رژيم اسلام آباد را به دلیل تجاوز و مداخله در امور داخلی کشور همسایه خود که آن هم عضو سازمان ملل است، مورد توبیخ و تحریم قرار دهد.
 
اما چرا این اتفاق نمی افتد؟
پاسخ کاملا روشن است: اراده ای وجود ندارد؛ زیرا قدرت های بزرگ مسلط بر سازمان ملل به ویژه شورای امنیت این سازمان، عزمی برای اعمال تعهدات خود در منشور این سازمان ندارند و در حمایت از تروریزم و تقویت طالبان، منافع بزرگی دارند و شریک اند.
 
این دوگانه رفتاری های ریاکارانه، سازمان ملل و شورای امنیت این سازمان را به نهادی بی مصرف، خنثی، نمادین و فاقد ارزش و صلاحیت تبدیل کرده و کارکرد آن را به مؤسسه ای برای کمک های بشردوستانه، نوشتن گزارش و صدور بیانیه های محکومیت، تقلیل داده است.
 
سازمان ملل و شورای امنیت آن سال هاست که نقش و جایگاه خود در تأمین نظم بین المللی، اعمال قواعد و معاهدات جهانی، تعدیل اقتدارگرایی استعمارگرانه ابرقدرت ها و تأمین و تحقق عادلانه حقوق و نیازهای کشورهای ضعیف و آسیب پذیر را از دست داده و از برقراری عدالت و توازن در مناسبات جهانی و معادلات بین المللی، ناتوان است.
 
به همین دلایل، تحریم هم به سلاحی بی گلوله تبدیل شده که با وجود صدور قطعنامه های پرطمطراق، در عمل نه وجود دارد و نه اجرا می شود. طالبان هم این موضوع را به خوبی درک کرده اند و به همین جهت، پافشاری چندانی بر لغو تحریم های بین المللی علیه رهبران خود نمی کنند.
 
البته در این میان، در صورتی که قدرت های مسلط بر مقدرات سازمان ملل اراده کنند با استفاده از اهرم تحریم، ملت های مستقل را به سختی مجازات می کنند و در این زمینه از ابزار تحریم به عنوان بخشی از قدرت نرم خود برای سلطه بر کشورهای دیگر و تحمیل قیمومیت خویش بر آنها بهره می گیرند.
 
نرگس اعتماد - جمهور
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *

پربازدیدترین