۰

پیروزی جهاد، شکست مجاهدین

چهارشنبه ۸ ثور ۱۴۰۰ ساعت ۱۸:۱۶
در نهایت چه به دست آمد؟ دولت اسلامی، استقلال، آزادی، رفاه، پیشرفت، توسعه و آرامش سراسری در سایه وحدت و هم پذیری ملی یا جنگ های مهیب داخلی، کشتار، جنایت، تفرقه و تقابل، نسل کشی، پاکسازی قومی، فجایع هولناک و راکت باری های جنون آمیز، آوارگی، بی خانمانی، کوچ های بزرگ و دسته جمعی و یک جمعیت انبوه آواره و بی وطن؟
پیروزی جهاد، شکست مجاهدین
عبدالله عبدالله؛ رییس شورای عالی مصالحه به مناسبت ۸ ثور؛ سالروز پیروزی جهاد مردم افغانستان علیه اشغال شوروی و رژيم کمونیستی با نشر پیامی گفته که مردم افغانستان با قیام سراسری و با دستان خالی در برابر "رژیم مستبد و خودسر آن زمان و تجاوز آشکار اتحاد جماهیر شوروی ایستادند" و صفحه تازه‌ ای را در مناسبات ملی، منطقه‌ای و جهانی ورق زدند.
 
طالبان هم ۸ ثور را روز "پر از افتخار و سمبول استقلال و آزادی" دانسته ؛ اما با اشاره به جنگ‌ های داخلی میان مجاهدین، افزوده اند که "چند تن جاه طالبان و گرسنگان قدرت یکبار دیگر آرمان‌ های مقدس ملت ما را طعمه‌ آتش جنگ‌ های تنظیمی ساختند."
 
این دو پیام یک نکته مشترک دارد و آن اذعان به پیروزی جهاد است؛ اما در مورد اول، هیچ اشاره ای به شکست مجاهدین در صیانت از دستاوردهای رشادت بزرگ مردم افغانستان و سقوط جهادگران به ورطه دنیازدگی، قدرت طلبی و جنگی زشت بر اصول سخیف نشده است.
 
واقعیت این است که جهاد، پیروز شد؛ نه تنها به این دلیل که امریکا و همسایگان و همه کشورهای همسو با آنان، با هم افزایی پول و قدرت و سلاح و نیروی انسانی خود برای شکست شوروی، بسیج شده بودند؛ بلکه به یک دلیل بزرگتر دیگر یعنی ایستادگی و ایثار و مبارزه خالصانه همه آحاد مردم افغانستان در برابر ابرقدرت متجاوز و رژيم دست نشانده و سرکوبگری که ده ها هزار نفر را به بهانه های گوناگون به مسلخ فرستاد و معدوم کرد.
 
جهاد پیروز شد؛ زیرا شوروی با خفت و خواری و سرافکندگی، شکست شرم آورش را پذیرفت و از افغانستان خارج شد و این خروج چه بسا سرمنشأ یک فروپاشی بزرگ قرار گرفت که در نهایت به امپراتوری ۷۰ ساله کمونیزم در بسیاری از کشورهای تحت سلطه در سراسر جهان پایان داد و موجی از انقلاب های استقلال طلبانه و استعمارستیزانه را در کشورهای گوناگون به وجود آمد.
 
جهاد پیروز شد؛ زیرا رژيم کمونیستی، بزرگترین حامی خود را از دست داد و به رغم برخورداری از پیشرفته ترین ظرفیت های کشتار و سرکوب و ارعاب، در نهایت در برابر اراده آهنین مردم مبارز افغانستان، زانو زد و طرح آشتی ملی ارائه کرد.
 
جهاد پیروز شد؛ به این دلیل که مجاهدین مبارز افغان به گونه ای برای آزادی و استقلال و دین و ارزش های دینی و ملی شان جنگیدند که این نبرد به نمونه ای الهام بخش برای بسیاری از جنبش های آزادی بخش در دیگر نقاط جهان، تبدیل شد.
 
در نهایت اما چه به دست آمد؟ دولت اسلامی، استقلال، آزادی، رفاه، پیشرفت، توسعه و آرامش سراسری در سایه وحدت و هم پذیری ملی یا جنگ های مهیب داخلی، کشتار، جنایت، تفرقه و تقابل، نسل کشی، پاکسازی قومی، فجایع هولناک و راکت باری های جنون آمیز، آوارگی، بی خانمانی، کوچ های بزرگ و دسته جمعی و یک جمعیت انبوه آواره و بی وطن؟
 
این میراث مجاهدین است و هرگز نمی توان آن را انکار و کتمان کرد. بلندمنزل ها، شهرک ها و شرکت ها، کاخ های پرشکوه، زندگی های مرفه فرزندان و بستگان در کشورها توسعه یافته خارجی، شبکه های پیشرفته تلویزیونی و حضور در عالی ترین سطح معادلات سیاسی و امنیتی رهبران مجاهدین هم این واقعیت تلخ را تغییر نمی دهد؛ بلکه چه بسا شکاف عظیمی که پس از پیروزی جهاد و شکست مجاهدین، میان مردم مستضعف و رهبران مرفه جهادی به وجود آمد را بیشتر از پیش نمایان می سازد.
 
آنچه گفته شد، تنها میراث مجاهدین و از نشانگان روشن شکست آنان در پاسداشت مسئولانه از اصول و ارزش های برین و بنیادین جهاد مقدس مردم افغانستان نبود و نیست؛ بلکه پیامدهای آن رویداد فاجعه بار همچنان ادامه دارد. ظهور پروژه جهنمی طالبان هم یکی دیگر از  عواقب جاه طلبی رهبران جهادی و جنگ های فاجعه آمیز آنان بر سر قدرت بود.
 
در اینجا امکان پرداختن به عوامل دیگر ظهور طالبان وجود ندارد و نگارنده هرگز معتقد نیست که طالبان، آنگونه که خود ادعا می کنند، حرکتی خودانگیخته و واکنشی در برابر جنایت های جنون آمیز سران و رهبران جهادی بوده است؛ بلکه باور دارد که طالبان، خود پروژه ای سازمان‌یافته و سیستماتیک بود که از سوی عوامل به شکست کشاندن مجاهدین، مهندسی، طراحی و عملیاتی شد؛ با این حال، به تلخی باید اذعان کرد که طالبان بیشترین بهره را از شکست مجاهدین بردند و اگر امروز، سران و رهبران مجاهدین، شهرک و شوکت و شرکت دارند، قدرت ندارند و  از نقش آفرینی در معادلات مهم سیاسی و امنیتی کشور به نحو تحقیرآمیزی ناتوان اند. بسیاری از آنها مذبوحانه تلاش می کنند تا برای حفظ هستی و حفاظت از منافع خود، با طالبان و امریکا و پاکستان و... تبانی کنند. این نهایت حقارت و بیچارگی حاصل از شکستی است که به دست خود جهادی ها و البته با تحریک و تهییج قدرت های دور و نزدیک رقم خورد.
 
به این ترتیب، یک نگاه گذرا به محتوای پیام های عبدالله عبدالله به عنوان یکی از چهره های نقش آفرین در عرصه جهاد، و نیز پیامی که از سوی طالبان به مناسبت ۸ ثور صادر شده، نشان می دهد که در نتیجه جهاد افغانستان، چه کسانی پیروز شدند، چه کسانی شکست خوردند و چه کسانی از این شکست، بیشترین استفاده را بردند.
 
عبدالمتین فرهمند - جمهور
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *

پربازدیدترین