نه زهر بهر دشمن و نی مهره بهر دوست

اشرف غنی در پی پیشروی‌های طالبان و تصرف شهرها از سوی این گروه در یک سخنرانی کوتاه دو دقیقه ای گفت که کشور به دلیل "جنگ تحمیل‌شده" با خطر جدی بی‌ثباتی مواجه است.
 
او افزود که در وضع فعلی "انسجام دوباره نیروهای امنیتی و دفاعی" اولویت دولت اوست و در این زمینه اقدامات جدی روی دست است.
 
غنی گفت "به عنوان یک رسالت تاریخی" تلاش می‌کند نگذارد که "جنگ تحمیل‌شده بر مردم افغانستان" بیشتر از این باعث کشتار افراد بی‌گناه، از دست رفتن دستاوردهای ۲۰ ساله، تخریب تاسیسات عامه و بی‌ثباتی دوامدار شود.
 
آقای غنی افزود که به همین دلیل مشورت‌های گسترده را در داخل دولت با چهره‌های سیاسی و اقشار مختلف و "همکاران بین‌المللی" آغاز کرده و این مشورت‌ها "به سرعت جریان دارد" و به زودی نتیجه آن را با مردم در میان خواهد گذاشت.
 
او همچنین گفت: "در حالی که می‌دانم که از حال و آینده تان نگران هستید، برای‌تان اطمینان می‌دهم که به عنوان رئیس‌جمهورتان تمرکز من بر این است تا از گسترش بیشتر بی‌ثباتی، خشونت و آوارگی مردمم جلوگیری کنم."
 
سخنرانی دو دقیقه ای اشرف غنی هیچ نکته تازه ای نداشت. او نه به انتظارات برای استعفا پاسخ مثبت داد و نه در جایگاه رئیس جمهور، سخنی اطمینان بخش برای فرونشاندن نگرانی‌های عمیق و گسترده ملت گفت.
 
اشرف غنی نشان داد که آشفته و سراسیمه و آماده رفتن است. هیچ آینده ای سیاسی برای او وجود ندارد: در آستانه به زیر کشیدن و پایان یک دوران فسادآلود، شرم آور و غیر قابل دفاع.
 
با این وجود او همچنان دست از دروغ و فریبکاری برنداشت. سعی کرد با صدای خسته، چهره‌ای گرفته و وضعیتی آشفته به مردم اطمینان دهد که امنیت و آرامش بازمی ‌گردد، دستاوردهای ۲۰ ساله حفظ می شود، قوای امنیتی فروپاشیده و از هم گسیخته تجدید قوا می شوند و آرمان های ملی تحقق می یابد.
 
شاید این هم بخشی از ابزارهای او برای ریاکاری و فریب افکار عمومی باشد تا او از محاکمه بگریزد ،مسئولیت حداکثری خود در خلق فاجعه جاری را انکار کند و خود را نیز به عنوان قاتل هزاران هزار نفر یک قربانی توطئه ای تحمیل شده از خارج نشان دهد.
 
اما این تلاش‌های مذبوحانه هرگز به جایی نخواهد رسید. اشرف غنی به عنوان یک رییس جمهوری بدنام، فاسد، مزدور و خاین ملی و کسی که دست اش تا مرفق به خون هزاران جوان بی گناه و مردم کشورش آلوده است و برای تحقق اهداف استعماری قدرت های زورگوی خارجی از هیچ تلاشی فروگذار نکرد، همچنان محکوم همیشگی اراده جمعی مردم افغانستان باقی خواهد ماند.
 
بی توجه به اینکه امروز یا فردا یا پس فردا از ارگ قدرت به زیر کشیده شود و سوار یکی از هواپیما امریکایی با سرافکندگی و حقارت خاک کشور به خاک و خون کشیده اش را به مقصد کشورهای بیگانه ترک کند، تاریخ سیاسی و نسل های آینده افغانستان هرگز جنایت ها و خیانت های شوم و شرم آور او را از یاد نخواهند برد.
 
اما آنچه اکنون به عنوان فوریت حیاتی لازم است به دید آید این است که او دیگر نه زهر بهر دشمن دارد و نی مهره بهر دوست. او باید هرچه زودتر برود تا نمایندگان واقعی مردم افغانستان برای مدیریت بحران جاری و نحوه مواجهه با فاجعه ای که او آفریده، تصمیمی عقلانی و عملی اتخاذ کنند.
 
او دیگر نمی تواند در قامت رئیس جمهوری تریبون های دولتی را در خدمت تبلیغات زهرآگین و اشاعه و القای سیاست های فریبکارانه خویش قرار دهد. او یک مهره سوخته است که نه قدرت هایی که او را روزی به مثابه مزدور خویش بر اریکه قدرت نشاندند دیگر از او حمایت می کنند و نه اطرافیانش که طی ۲۰ سال گذشته زیر نام جمهوریت قبیله ای و فاشیستی، خون مردم افغانستان را مکیدند، به اموال عمومی بیرحمانه دستبرد زدند و قدرت را به گونه نامشروع غصب کردند.
 
غنی دیر یا زود مانند مزدوری که کارش را به انجام رسانده و دستمزدش را ستانده، طرد خواهد شد.
 
او بیش از این نباید در قدرت بماند؛ زیرا هیچ خیانتی باقی نمانده که انجام نداده باشد. اکنون نوبت ملت افغانستان است که بر سرنوشت خویش مسلط شود و برای مواجهه با میراث شوم و شرم آور این مهره دست‌نشانده استعمار آماده شود.
 
در این میان، حیرت آور است که هنوز افرادی هستند که به فراخوان این چهره بدنام و مهره سوخته در ارگ قدرت فراهم می آیند و به این ترتیب، سلطه غیرمشروع و متلاشی شده او را استمرار می بخشند. رهبرانی که پیوسته پیرامون اشرف غنی گرد هم می آیند تا به تصمیمات او گوش دهند و آن را در بوق و کرنا کنند، اگر در برابر سرنوشت غم انگیز مردم افغانستان مسئول اند و اراده دارند به این مسئولیت صادقانه عمل کنند، در نخستین گام باید از اشرف غنی به مثابه رئیس جمهور سلب صلاحیت کنند، قدرت را به یک شورای نظامی متشکل از رهبران و فرماندهان سیاسی و جهادی بسپارند که هم تعهد ملی داشته باشد و هم استقلال سیاسی. هم از اقتدار نظامی برخوردار باشد و هم از خرد لازم برای پیشبرد همزمان راهبرد کاربردی صلاح و سلاح.
 
غنی و مزدوران قومی او نباید دیگر حق داشته باشند تا درباره سرنوشت جمعی مردم افغانستان تصمیم بگیرند و یا زیر فشار و تهدید و ارعاب و تطمیع قدرت‌های خارجی، کشور را بیش از این به ورطه جنگ و جنون و جنایت بکشانند. آنها باید فوراً ممنوع الخروج شوند تا درباره اتهامات سنگین خیانت ملی در پیشگاه مردم افغانستان پاسخ بگویند. این وظیفه رهبرانی است که نابخردانه همچنان پیرامون غنی گرد هم می آیند و به او قدرت و مشروعیت و اعتبار می بخشند تا همچنان اراده خود و تصمیمات تحمیلی دیگران را به این ترتیب بر ملت مظلوم افغانستان اجرا درآورد.
 
عبدالمتین فرهمند - جمهور