۰

امریکا و القاعده ۲۰ سال بعد

شنبه ۲۰ سنبله ۱۴۰۰ ساعت ۱۹:۴۰
اکنون ۲۰ سال از آن رویداد می‌گذرد؛ اما امریکا به خانه بازگشته؛ در حالی که طالبان بار دیگر به قدرت سیاسی و نظامی در افغانستان دست پیدا کرده و هشدارهای پیوسته مقامات و جنرال های سرشناس امریکایی مبنی بر خطر احیای دوباره القاعده در افغانستان تشدید شده است.
امریکا و القاعده ۲۰ سال بعد
امروز بیستمین سالگرد حملات هولاک شبکه القاعده بر مرکز تجارت جهانی و پنتاگون (وزارت دفاع امریکا) در ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ میلادی بود. روزی که امریکا احساس کرد اقتدار و هژمونی اش در ابعاد جهانی مورد حمله قرار گرفته و برای اعاده حیثیت و خونخواهی از ۳۰۰۰ قربانی حملات ۱۱ سپتامبر باید از عامل اصلی آن یعنی شبکه القاعده که در آن زمان پایگاه مرکزی آن در افغانستان قرار داشت انتقام بگیرد.
 
همه مردم جهان به یاد دارند که سخنرانی های شورانگیز و آتشین و مشحون از ادبیات انتقام‌جویانه جورج دبلیو بوش؛ رییس جمهور جنگ سالار امریکا پیوسته متحدان آن کشور و مردم ایالات متحده را به وحدت در برابر دشمن نوظهور فرامی خواند.
 
بر بنیاد همین فراخوان ها بود که امریکا یکی از بزرگترین ائتلاف های «ضد تروریستی» در تاریخ معاصر را تشکیل داد و به افغانستان لشکرکشی نظامی کرد.
 
در آن زمان افغانستان توسط امارات طالبان اداره می‌شد و اسامه بن لادن؛ رهبر و پایه‌گذار شبکه القاعده هم در افغانستان حضور داشت به همین دلیل کشور ما میدان یکی از مخوف ترین جنگ های دوران جدید شد.
 
امریکا بدون شک یک قدرت بلامنازع بود که جهان را رهبری می‌کرد و حتی قطب های رقیب امریکا مانند روسیه و چین نیز جرأت نداشتند تا حقانیت و مشروعیت امریکا در سرکوب مواضع دشمنان خود در کشوری دیگر را به چالش بکشند.
 
اکنون ۲۰ سال از آن رویداد می‌گذرد؛ اما امریکا به خانه بازگشته؛ در حالی که طالبان بار دیگر به قدرت سیاسی و نظامی در افغانستان دست پیدا کرده و هشدارهای پیوسته مقامات و جنرال های سرشناس امریکایی مبنی بر خطر احیای دوباره القاعده در افغانستان تشدید شده است.
 
امروز دیگر رهبران امریکا از قدرت بلامنازع و بی رقیب آن کشور در سطح جهانی سخن نمی گویند. آنها هیچ کشوری را تهدید به حمله مستقیم نظامی نمی کنند. دموکرات ها و جمهوری خواهان هر دو به این نتیجه رسیده اند که اشغال نظامی کشورها راه درستی برای ایالات متحده نیست و این روش به جز آنکه جان سربازان آن کشور را به خطر بیاندازد و هزینه‌های هنگفتی را بر مالیات دهندگان امریکایی تحمیل کند هیچ دستاوردی ندارد. به همین دلیل آن‌ها از لزوم پایان جنگ های بی پایان سخن می گویند و در حال عقب نشینی از خاکریزهای اشغال شده در افغانستان و سوریه و عراق و دیگر کشورها هستند.
 
جو بایدن که امروز جانشین جورج بوش ۲۰ سال پیش است به جای آنکه جهان را به اتحاد علیه دشمن مشترک جامعه بشری فرابخواند در تغییر موضعی معنادار تنها مردم امریکا را به اتحاد دعوت می‌کند؛ اتحاد در برابر شکاف‌ها و دوگانگی های عمیقی که جامعه امریکا را دو تکه کرده است. اتحاد در برابر قطبی گری که حیات سیاسی و قدرت استراتژیک ایالات متحده را تهدید می کند. اتحاد برای حفظ آخرین خاکریزهای ابرقدرتی که در مسیر افول و فروپاشی قرار دارد. اتحاد در شرایطی که به نظر می رسد امریکا دیگر قدرت رهبری کننده خود را از دست داده و حتی متحدان سنتی و راهبردی آن کشور هم به آن به مثابه یک حامی صادق و متعهد و توانمند نگاه نمی‌کنند.
 
بایدن در توجیه عقب نشینی مفتضحانه نیروهای نظامی امریکا از افغانستان گفت که آنها به هدف خود دست یافتند و هدف شان «نابودی» شبکه القاعده بود که محقق شد.
 
دونالد ترامپ؛ رئیس جمهوری پیشین امریکا و سلف آقای بایدن نیز که آغازگر روند عقب نشینی از افغانستان در نتیجه تبانی شرم‌آور با گروه طالبان بود - به نقل از جان بولتون؛ مشاور پیشین امنیت ملی او- در یکی از گفتگوهای خصوصی اش گفته بود که حتی اگر القاعده بار دیگر حمله ای مشابه حملات ۱۱ سپتامبر را علیه امریکا و منافع آن کشور سازماندهی کند هزینه‌های آن به مراتب کمتر از حضور نظامی و اشغال مستقیم افغانستان توسط ایالات متحده است.
 
از جانب دیگر، بایدن در حالی مدعی «نابودی» شبکه القاعده می شود که لوید آستین؛ وزیر دفاع او اخیراً درباره خطر احیای دوباره القاعده در افغانستان هشدار داد.
 
همچنین با وجود آنکه گفته می‌شود طالبان در توافق با امریکا متعهد شده اند که ارتباطات خود با شبکه القاعده را قطع می کنند جنرال های امریکایی پیوسته تاکید می‌کنند که هنوز هم این ارتباطات جریان دارد و هیچ تغییری در آن به وجود نیامده است.
 
حتی اگر چنین ادعاهایی را نیز نادیده بگیریم این واقعیت را نمی توان انکار کرد که یکی از جریان هایی که به شدت از پیروزی طالبان در افغانستان خوشحال شد و آن را جشن گرفت القاعده بود. القاعده و گروه‌های وابسته به آن در اقصا نقاط جهان از طریق شبکه‌های اجتماعی و پیام رسان‌های جدید، سرور و خوشحالی شان را از پیروزی طالبان در افغانستان ابراز داشتند.
 
با این حساب به نظر می رسد که حق با آن بخش از منتقدان امریکایی است که معتقد اند بایدن در توجیه عقب‌نشینی شرم‌آورش از افغانستان به طور آشکار به مردم کشورش دروغ می‌گوید و او تنها بربنیاد این اطمینان شکننده از افغانستان عقب نشسته که طالبان متعهد شده اند از خاک افغانستان علیه منافع هیچ کشور دیگری حمله نخواهد شد.
 
این تعهد لزوماً بیانگر درستی ادعای امریکا مبنی بر نابودی شبکه القاعده نیست و به این ترتیب ۲۰ سال پس از لشکرکشی نظامی امریکا و متحدانش به افغانستان که هزاران نظامی امریکایی و متحدان آنها را به کشتن داد، صدها میلیارد دالر از سرمایه های ملی امریکا را صرف جنگی بیهوده کرد که در نهایت شکست خورد و هیچ دستاوردی به همراه نداشت، جان صدها هزار نظامی و غیرنظامی بی‌دفاع را گرفت، به آوارگی میلیون ها نفر انجامید و در نهایت ۲۰ سال بعد درست به همان نقطه برگشت که ۲۰ سال پیش قرار داشت؛ اما با این تفاوت بنیادین که امریکای امروز دیگر امریکای ۲۰ سال پیش نیست. آفتاب اقتدار جهانی یالات متحده در آستانه افول و غروب قرار دارد و قدرت اول جهان در حال فروپاشیدن است.
 
محمدرضا امینی - جمهور
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *

پربازدیدترین