۱

نشست گروه ۲۰؛ کمک به افغانستان نه طالبان

سه شنبه ۲۰ میزان ۱۴۰۰ ساعت ۲۲:۲۶
آیا ارائه کمک های انسانی به مردم افغانستان به منظور جلوگیری از بروز فاجعه در آستانه فصل سرما بدون تحقق خواسته اصلی طالبان یعنی به رسمیت شناخته شدن آن گروه از سوی جامعه بین المللی امکان پذیر است؟
نشست گروه ۲۰؛ کمک به افغانستان نه طالبان
نشست سران گروه ۲۰ با محوریت افغانستان برگزار شد و اعضای این نشست تعهد کردند که به مردم افغانستان کمک می‌کنند؛ اما این به معنای به رسمیت شناختن دولت طالبان نیست.
 
این نشست روز سه‌شنبه، ۲۰ میزان با میزبانی نخست‌وزیر ایتالیا برای بررسی وضعیت افغانستان و بحران مالی فزاینده کشور به صورت مجازی برگزار شد.
 
اورزولا فن در لاین؛ رییس کمیسیون اروپا در این نشست بسته کمکی به ارزش یک میلیارد یورو به افغانستان را اعلام کرد و گفت که هر نوع تعامل این اتحادیه با حاکمان افغان به مساله حقوق بشر ارتباط دارد؛ «ولی افغان‌ها نباید هزینه اقدامات اعمال طالبان را بپردازند».
 
آنگلا مرکل؛ صدراعظم آلمان هم گفت که کشورش هنوز آماده به رسمیت شناختن طالبان نیست.
 
لیز تراس؛ وزیر خارجه بریتانیا هم گفت که طالبان را از روی کردار و رفتار شان قضاوت خواهند کرد نه گفتارشان.
 
از همان آغاز نیز انتظار نمی‌رفت که نشست فوق العاده اعضای گروه ۲۰ اقتصاد برتر جهان منجر به اتخاذ تصمیمی اساسی درباره شناسایی دولت طالبان در کابل شود.
 
محور اصلی این نشست نیز رسیدگی به وضعیت انسانی افغانستان پس از فروپاشی اعلام شده بود و همانگونه که انتظار می‌رفت شرکت کنندگان برای کمک به مردم افغانستان و طالبان توافق کردند.
 
همانگونه که در بالا نیز اشاره شد اغلب رهبران شرکت کننده در این نشست موضع مشخص و روشنی درباره عدم شناسایی طالبان از سوی دولت‌های خود ابراز داشتند و تاکید کردند که کمک‌های وعده شده مستقیما به مردم افغانستان ارائه خواهد شد و به دست طالبان نخواهد رسید.
 
به نظر می‌رسد که در همین راستا گفتگوهای پیچیده و فشرده ای نیز میان فرستادگان دیپلماتیک و هیات های سیاسی کشورهای قدرتمند از جمله امریکا و اتحادیه اروپا با رهبران و نمایندگان طالبان در دوحه قطر جریان دارد.
 
با این حال آیا ارائه کمک های انسانی به مردم افغانستان به منظور جلوگیری از بروز فاجعه در آستانه فصل سرما بدون تحقق خواسته اصلی طالبان یعنی به رسمیت شناخته شدن آن گروه از سوی جامعه بین المللی امکان پذیر است؟
 
پرسش دیگر این است که آیا در افغانستان تحت سلطه طالبان در شرایطی که سازمان‌های امدادی قابل توجهی نیز در آن فعالیت ندارند امکان ارائه کمک های مستقیم جهان به مردم نیازمند افغانستان بدون آنکه طالبان به این کمک ها دسترسی داشته باشند و با استفاده از منابع سرشار ناشی از این کمک ها با چالش‌های اقتصادی فراراه خویش مبارزه کنند، وجود دارد؟
 
اینکه در پشت پرده میان رهبران جهان و فرستادگان طالبان در مذاکرات دوجانبه درباره مسائل یادشده، چه می گذرد برای هیچ س به جز طرف های مذاکره کننده روشن نیست؛ اما کارشناسان می گویند که پیش شرط اصلی طالبان برای تسهیل امکان ارائه کمک‌های جهان به مردم نیازمند افغانستان شناسایی دولت آن گروه در کابل است.
 
آنها در این زمینه به اظهارات و موضع گیری های نمایندگان امریکا و طالبان پس از مذاکرات دو روزه اخیر در قطر اشاره می کنند و می گویند در حالی که واشنگتن بر لزوم خروج ایمن و مصون شهروندان امریکایی و همکاران افغان آنها و نیز همکاری طالبان در زمینه ارائه کمک‌های جهانی به مردم فقیر افغانستان تاکید می کردند طالبان ادعا کردند که دوطرف در خصوص مسائل مختلف از جمله شناسایی دولت آن گروه و ایجاد ارتباطات دیپلماتیک دوجانبه گفتگو کرده و به پیشرفت هایی نیز دست یافته اند. نمایندگان طالبان در عین حال از ادامه مذاکرات مشابه در آینده بر سر مسائل مورد اشاره خبر داده بودند.
 
بنابراین از نظر آگاهان، بسیار بعید است که جهان بدون اعطای امتیازات سیاسی و اقتصادی به دولت حاکم طالبان بتواند راه های بازگشت سازمان‌های امدادی و دسترسی آنها به میلیون ها مردم نیازمند افغانستان را باز کند و طالبان نیز بدون آنکه چیزی از جهان بخواهند شرایط کشورهای کمک کننده و سازمان های بین المللی در این زمینه را فراهم سازند.
 
به این ترتیب از نظر آنان، طالبان از وضعیت فاجعه بار مردم افغانستان، فقر فراگیر، بیکاری و رکود و فروپاشی اقتصادی و خطر متلاشی شدن نظام بانکی به منظور کسب مشروعیت بین المللی به مثابه یک اهرم فشار استفاده می کنند.
 
از جانب دیگر، جهان هم ناگزیر است برای جلوگیری از بروز فاجعه انسانی در ابعاد وسیع که در صورت رخ دادن آن از جمله پیامدهای اشغال و سپس شکست شرم‌آور ناتو و امریکا در افغانستان خواهد بود با طالبان تعامل کند و بخشی از پیش شرط های آنها را بپذیرد.
 
به این ترتیب، تصور می شود که جامعه بین المللی برای مهار یک بحران بزرگ‌تر که زندگی میلیون ها شهروند افغان را در حال حاضر در معرض تهدید جدی قرار داده، ناگزیر است خطرات کوچکتر بالقوه ناشی از تعامل با طالبان را بپذیرد و به هدف ارائه بخشی از کمک های انسانی به جامعه بحران زده افغانستان، نیازهای مالی و اقتصادی و نیز مطالبه طالبان در حوزه کسب مشروعیت سیاسی را مورد توجه قرار دهد.
 
عبدالمتین فرهمند - جمهور
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *

پربازدیدترین