انفجارهای غرب کابل؛ این آغاز ماجراست

انفجارهای تروریستی به منظور آماج قرار دادن افراد غیرنظامی مربوط به یک اقلیت خاص قومی و مذهبی در غرب کابل تقریباً هر روز تکرار می شود؛ رویدادی که به نظر می رسد طالبان هم برای آن هیچ راهکاری ندارند و یا شاید اصولا برای شان مهم نیست.
 
واکنش رهبران طالبان نسبت به رویدادهای مرگبار اخیر در غرب کابل، تفاوت چندانی با واکنش هایی که در موارد مشابه از سوی دولت فاسد اشرف غنی نشان داده می شد، ندارد.
 
شاید تنها تفاوت مهم این است که طالبان حتی مانند مهره های منفعل کابینه امنیتی غنی این انفجارها را «محکوم» هم نمی کنند. آنها صرفاً به گزارش تلفات و زخمی های این حملات بسنده می کنند و اینکه چه برنامه‌ای برای مهار و متوقف کردن این کشتارها دارند مشخص نیست.
 
این همان چیزی است که درست به اندازه توالی و تکرار این انفجارها و کشتارها مردم را نگران می‌کند. آنها به همان اندازه که نمی‌توانند از موترهای شهری برای تردد امن در خیابان های پایتخت استفاده کنند نسبت به جنگجویان و مقام های امنیتی طالبان نیز در زمینه داشتن یک اراده واقعی و قاطعانه برای متوقف کردن این حملات نیز بدبین هستند.
 
در آن سو اما گروه تروریستی داعش به طور علنی مسئولیت این انفجارها را برعهده می‌گیرد؛ رویدادی که در زمان اشرف غنی نیز شایع و رایج بود و به سادگی می توانست بی‌عملی، ناکارآمدی فساد و یا حتی دست داشتن دستگاه‌های امنیتی وقت در کشتارهای مشابه را توجیه کند یا بر آن سرپوش بگذارد.
 
صرف نظر از اینکه آیا اصولاً در پشت پرده داعشی وجود دارد تا این کشتارها را سازماندهی و اجرا کند یا نه، این مسئولیت مستقیم طالبان است که امنیت همه مردم افغانستان بدون توجه به قومیت مذهب و نژاد و زبان آنها را تامین کرده و به ادعاها و شعارهای اصلی خود در زمینه پایان جنگ، استقرار امنیت و عدم تبدیل خاک افغانستان به پناهگاه امن تروریسم بین المللی صادقانه عمل کنند.
 
مردم افغانستان و جامعه جهانی از طالبان می خواهند تا جلو این گونه حملات و کشتارهای هدفمند و سازمان یافته را که از نمونه های غیر قابل انکار ژنوساید یا نسل کشی نژادی و مذهبی است بگیرند و نشان دهند که برای حکومت کردن بر همه مردم افغانستان در سایه تامین عدالت و استقرار نظم و امنیت از قابلیت و ظرفیت لازم برخوردار اند.
 
افزون بر این حتی اگر داعش را مسئول مستقیم و واقعی انفجارها و کشتارهای هدفمند اخیر در غرب کابل و نیز قندوز و قندهار و سایر نقاط کشور علیه یک قومیت و مذهب خاص بدانیم طالبان نمی تواند صرفاً به گزارش دهی آمار کشته‌ها و زخمی‌ها اکتفا کنند. آنان باید به انتظارات و خواسته های مشروع مردم افغانستان در زمینه تامین امنیت و مبارزه با تروریسم تکفیری پاسخ‌های صریح و محکم و روشن بدهند.
 
از نظر سازمانی، ایدئولوژیک و امنیتی هم طالبان امکانات لازم برای مهار داعش و گروه‌های همسو با آن را خواهند داشت؛ زیرا در رأس وزارت امور داخله طالبان چهره ای قرار دارد که اگرچه نمی‌خواهد در رسانه ها نمایش داده شود در گذشته از سوی سازمان های استخباراتی و قدرت های بین المللی متهم به ارتباط با گروه‌های تروریستی بوده است.
 
سراج الدین حقانی؛ رهبر شبکه قدرتمند حقانی پیش از آنکه وزیر امور داخله دولت طالبان شود رهبری یک شبکه نیرومند را بر عهده داشت که گفته می‌شود اکثر حملات مرگبار، بمب‌گذاری‌های خونین و درگیری های مسلحانه از سوی آن علیه دولت پیشین افغانستان و نیروهای خارجی سازماندهی و اجرا می شد.
 
شبکه حقانی حتی از سوی سرویس های اطلاعاتی غربی متهم به ارتباط با داعش و القاعده، دو نیروی تروریستی بین المللی بوده است؛ نیروهایی که گفته می شود پس از امضای توافقنامه صلح میان امریکا و طالبان در دوحه قطر، اکنون زیر چتری بزرگتر به نام «اتحاد دعوت اسلامی» و «کاروان ابوعبیده» سازماندهی شده و مستقیما از جنرال های آی اس آی دستور می گیرند.
 
بربنیاد ارزیابی‌های جامعه اطلاعاتی غرب، کاروان ابوعبیده، متشکل از زبده ترین نیروهای خشن، جنگ افروز و تروریست شبکه حقانی است که پس از امضای توافقنامه صلح میان امریکا و طالبان در اعتراض به عدم اقدام سراج الدین حقانی و طیف همفکران او در ایستادگی و مخالفت با این توافقنامه از بدنه این شبکه جدا شدند و به اتحاد دعوت اسلامی، داعش و القاعده پیوستند تا به زعم خود «جهاد» در افغانستان را ادامه دهند. ترورهای هدفمند، کشتار روزنامه‌نگاران و فعالان مدنی و سیاسی، دامن زدن به جنگ فرقه ای و تصفیه نژادی شیعیان و هزاره های افغانستان بخشی از کارنامه خونین کاروان ابوعبیده محسوب می شود.
 
به این ترتیب، تصور می شود که کشتارها و بمب گذاری های مرگبار اخیر در غرب کابل تازه ترین اقدامات کاروان ابوعبیده و متحدان بین‌المللی آن نظیر داعش و القاعده است؛ اما شبکه حقانی به رهبری سراج الدین حقانی با توجه به پیوندهای عمیق و پیچیده ای که قبلاً با این نیروها داشته به سادگی می تواند جلو عملیات و اقدامات ضد امنیتی و تروریستی آنها علیه هزاره‌ها و شیعیان را بگیرد و امنیت و ثبات قابل اطمینان را به غرب کابل بازگرداند؛ البته اگر اراده کند.
 
عبدالمتین فرهمند - جمهور