امام و امریکا؛ ده‌ها سال بعد

از سی و چهارمین سالگرد درگذشت امام خمینی؛ رهبر انقلاب اسلامی و بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی در ایران، تجلیل شد؛ روزی که یکبار دیگر، فرصت بازخوانی اندیشه های آن مصلح بزرگ قرن ۲۰ را فراهم ساخت و به طور خاص، مواضع، ارزیابی ها، نگاه استراتژ‌یک و دشمن شناسانه و پیش بینی های معجزه آسای او درباره سرنوشت ابرقدرت بلامنازع جهان یعنی امریکا را مورد توجه قرار داد.
 
روابط ایران و امریکا از همان نخستین سال های پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی به یک معمای بزرگ سیاسی تبدیل شد و انتقادها و حمایت های گسترده ای را از سوی مخالفان و موافقان آن برانگیخت. با این حال، جمهوری اسلامی نشان داده است که تا زمانی که آرمان های امام خمینی اصول استراتژيک سیاست خارجی آن را تعیین می کند، رابطه با امریکا ممکن نیست.
 
از سوی دیگر، امریکا نیز در نزدیک به نیم قرنی که از پیروزی انقلاب اسلامی و سرنگونی رژيم شاهنشاهی در ایران می گذرد، از هیچ توطئه و تلاشی برای سرنگونی نظام جمهوری اسلامی فروگذار نکرده است که آخرین نمونه آن در جریان اعتراض ها و سپس شورش های پس از مرگ مهسا امینی مشاهده شد؛ اما بار دیگر شکست خورد و به سرانجام نرسید.
 
در حال حاضر نیز امریکا به طور مذبوحانه در تلاش است تا گروه های معارض اپوزیسیون دولت ایران را در خارج از کشور، گرد یک محور جمع کند؛ اما آنها به اندازه ای پراکنده و بی ریشه و فاقد برنامه راهبردی برای آینده و مهم تر از همه محروم از یک رهبری کاریزماتیک و متحدکننده مانند امام خمینی هستند که حتی تاکنون به عنوان یک ساختار هرچند ضعیف سیاسی نیز نتوانسته اند عرض وجود کنند.
 
با اینهمه امریکا هرگز دست از تلاش های توطئه آمیزش برای نابودی میراث ماندگار انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی برنمی دارد؛ زیرا می داند که خصومت میان ایران و امریکا، یک خصومت سیاسی ناشی از اختلاف بر سر منافع نیست که به سادگی قابل حل و فصل باشد، این خصومت، ریشه دار و راهبردی و بنیادین و ماهوی است و هرگز در نتیجه تعاملات سیاسی مرتفع نمی شود.
 
امام خمینی، ذات و هویت و ماهیت امریکا را شناخته و با شجاعت وصف ناپذیر و منحصر به فردش از آن پرده برداشته بود.
 
از نظر او امریکا «شیطان بزرگ»، «جنایتکار تاریخ»، «ام الفساد»، «استکبار جهانی»، «جهانخوار»، «دشمن کینه توز مستضعفین جهان»، «دشمن شماره اول بشر»، «دشمن اسلام» و «چپاولگر بین المللی» است که «هیچ غلطی نمی تواند بکند».
 
پیام امام، واضح، قاطع، صریح و بی نیاز هرگونه تأویل و تفسیری بود. از نظر او رابطه با امریکا تا زمانی ممنوع است که امریکا «آدم» شود و او می دانست که امریکا هرگز آدم نمی شود؛ چرا که بنیادش شیطانی است و از این راه قدرت می گیرد.
 
او به اراده و ایمان مبارزان مسلمان برای شکست امریکای امپریالیست ایمان داشت و آن را به صراحت بیان می کرد. امام خمینی که صدای شکستن استخوان های کمونیزم را می شنید، درباره امپریالیزم نیز همین نگاه را داشت؛ اما می دانست که این رویداد شاید ده ها سال طول بکشد؛ روزگاری که او دیگر زنده نیست.
 
امروز ایرانیان و تمام آزادی خواهان مسلمان، سی و چهارمین سالگرد ارتحال امام خمینی را تجلیل کردند؛ روزی که جهان شاهد فروپاشی مشهود قدرت جهانی امریکا است. ائتلاف های برساخته امریکایی متلاشی می شوند، حتی سرسپرده ترین رژيم ها نیز از امریکا فاصله می گیرند و خود را برای پذیرش نظم نوین جهانی آماده می کنند. دیگر هیچکس نمی تواند مبارزات مستضعفان جهان علیه صهیونیزم و قدرت های جهانخوار را نادیده بگیرد، انکار کند و یا بر حقانیت آنان شهادت ندهد. امروزه محور مقاومت دیگر یک آرمان نیست، یک راهبرد است، یک ارتش دوفاکتوی فعال در چندین کشور مسلمان است، یک جریان بازدارنده در برابر استکبار جهانی است، یک سد مستحکم و شکست ناپذیر در مقابل تلاش های مذبوحانه امریکا برای بقا و حیات است.
 
این چیزی بود که امام خمینی برای دستیابی به آن انقلاب کرد؛ انقلابی الهام بخش برای تمام قرون و اعصار که یکبار دیگر قدرت اسلام را به جهانخواران نشان داد و جهان کفر را به تمکین در برابر اراده تزتزل ناپذیر مبارزان مسلمان مجبور ساخت.
 
امام رفته است؛ اما اکنون پس از ده ها سال، سلطه امریکا رو به زوال نهاده، قدرت جهانی ایالات متحده در حال اضمحلال است، نظم نوین جهانی که بربنیاد ایده جهان تک‌قطبی بنا شده بود، آرام آرام آشفته می شود و قطب های جدید قدرت سر برمی آورند تا جهانی نو بنیاد کنند؛ جهانی منهای امریکا، رها از سلطه استکبار و مبتنی بر اراده ملت های مستضعف.
 
محمدرضا امینی - جمهور