به گزارش
خبرگزاری جمهور، ذبیحالله مجاهد روز شنبه، ۳۱ جوزا، با انتشار بیانیهای ادعا کرد که امنیت در افغانستان بهبود یافته و مردم این کشور در «آرامش» بهسر میبرند. وی گزارش سازمان ملل را تلاشی برای «نگران ساختن افکار عمومی» خواند و مدعی شد که نهادهای بینالمللی مانند سازمان ملل، با نادیده گرفتن پیشرفتها و بزرگنمایی رویدادهای کوچک، تصویری منفی از افغانستان ارائه میکنند.
مجاهد گفت که حتی حوادث جنایی در گزارش سازمان ملل بهعنوان رویدادهای امنیتی تعبیر شدهاند، در حالی که به ادعای او، چنین جرایمی در کشورهای دیگر بیش از افغانستان رخ میدهد.
او همچنین مدعی شد که در ایام عید قربان، بیش از دو میلیون نفر در داخل افغانستان سفرهای تفریحی انجام دادهاند که به گفته وی نشانهای از «امنیت و ثبات» است.
این ادعاها در حالی مطرح میشود که گزارش سهماهه آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل، که روز پنجشنبه، ۲۹ جوزا منتشر شد، تصویری کاملاً متفاوت از وضعیت افغانستان ارائه میدهد.
گوترش در این گزارش با اشاره به سیاستهای سرکوبگرانه طالبان، هشدار داد که این سیاستها بحران انسانی در افغانستان را عمیقتر کرده است. وی تأکید کرد که مردم افغانستان با چالشهای بزرگی چون فقر گسترده، بیکاری، بلایای طبیعی و حاکمیتی سرکوبگر دستوپنجه نرم میکنند.
دبیرکل سازمان ملل بهویژه از اجرای قوانین محدودکننده طالبان، از جمله قانون «امر به معروف و نهی از منکر»، انتقاد کرد که به گفته او، آسیبهای جدی بهویژه به زنان و دختران وارد کرده است. این قوانین، زنان را از حقوق اولیه چون آموزش، کار و حضور در اجتماع محروم ساخته و میلیونها خانواده را در تنگنا قرار داده است.
گوترش همچنین از کاهش کمکهای جهانی به افغانستان ابراز نگرانی کرد و گفت که این کاهش، وضعیت میلیونها نفر را بحرانیتر کرده است.
گزارش سازمان ملل همچنین به محدودیتهای شدید علیه رسانهها، بازداشت خودسرانه خبرنگاران و گزارشهایی از شکنجه و اعدامهای فراقانونی اشاره دارد که نقض آشکار تعهد طالبان به عفو عمومی است.
گوترش در پایان گزارش خود تأکید کرد که مردم افغانستان بهتنهایی قادر به مقابله با این بحرانها نیستند و جامعه جهانی باید برای کاهش رنج این مردم اقدام فوری کند.
اما سخنگوی طالبان با رد این گزارش، بار دیگر تلاش کرد تا واقعیتهای تلخ افغانستان را انکار کند و تصویری غیرواقعی از وضعیت این کشور ارائه دهد.
این تناقض میان ادعاهای طالبان و گزارشهای معتبر بینالمللی، بار دیگر نشاندهنده شکاف عمیق میان روایت این گروه و حقیقت جاری در افغانستان است. در حالی که طالبان از «امنیت و آرامش» سخن میگویند، میلیونها نفر در کشور با فقر، گرسنگی و سرکوب دستوپنجه نرم میکنند و جامعه جهانی همچنان در برابر این بحران انسانی ناتوان بهنظر میرسد.