به گزارش
خبرگزاری جمهور، عاصم افتخار احمد، نماینده دائم پاکستان در سازمان ملل متحد، در سخنرانی خود در نشست ویژه مجمع عمومی این سازمان درباره افغانستان، نسبت به خطر فزاینده فعالیت گروههای هراسافکن در خاک این کشور هشدار داد.
وی با اشاره به حضور حدود ۶۰۰۰ جنگجوی تحریک طالبان پاکستان (تیتیپی)، که به گفته او بزرگترین گروه هراسافکن فهرستشده سازمان ملل در افغانستان است، تأکید کرد که باید از تبدیل شدن خاک افغانستان به پناهگاه امن برای چنین گروههایی جلوگیری شود.
نماینده پاکستان با اشاره به حملات مرگبار اخیر در مرزهای خیبرپختونخوا و بلوچستان، گفت که از زمان بازگشت طالبان به قدرت در سال ۲۰۲۱، پاکستان شاهد افزایش چشمگیر حملات فرامرزی بوده است.
او ادعا کرد که برخی از این حملات از سوی «هراسافکنان مورد حمایت هند» هدایت شدهاند. به گفته مقامات پاکستانی، در هفته گذشته بیش از ۳۰ مهاجم در درگیریهای مرزی کشته شدهاند.
افتخار احمد تهدید تیتیپی را نهتنها برای امنیت داخلی پاکستان، بلکه برای ثبات کل منطقه و حتی فراتر از آن خطرناک توصیف کرد. او از ارتباطات میان تیتیپی، شاخه خراسان داعش و گروههای شورشی بلوچ مانند ارتش آزادیبخش بلوچستان و گردان مجید سخن گفت و هشدار داد که این همکاریها امنیت منطقهای و پروژههای توسعهای پاکستان را به خطر میاندازد.
وی در بخش دیگری از سخنانش به چالشهای انسانی و اقتصادی ناشی از بحران افغانستان پرداخت. نماینده پاکستان اظهار داشت که پس از سقوط کابل در سال ۲۰۲۱، بیش از یک میلیون مهاجر بدون اسناد وارد پاکستان شدهاند که این امر نگرانیهای جدی در زمینه نظم عمومی ایجاد کرده است.
او از جامعه جهانی خواست تا در حمایت از مهاجران افغان مشارکت بیشتری داشته باشد و بار این بحران بهصورت عادلانه میان کشورها تقسیم شود.
با این حال، افتخار احمد بر تعهد پاکستان به همکاری اقتصادی با افغانستان تأکید کرد و از پروژههای منطقهای مانند خط لوله گاز تاپی، طرح انتقال برق کاسا-۱۰۰۰، راهآهن سهجانبه و گسترش کریدور اقتصادی چین-پاکستان به افغانستان بهعنوان فرصتهایی برای تقویت صلح و ثبات نام برد. او این طرحها را گامی در جهت توسعه منطقهای و بهبود روابط اقتصادی دانست.
سخنرانی نماینده پاکستان تلاشی دیپلماتیک برای فشار بر گروه طالبان بهمنظور اتخاذ موضع قاطعتر علیه گروههای هراسافکن بود. با این وجود، وی در پایان بر ضرورت تعامل واقعگرایانه با طالبان تأکید کرد و گفت: «تنها راه پیشرو برای دستیابی به صلح و ثبات پایدار در افغانستان، دیپلماسی و گفتوگوی سازنده است.»