به گزارش
خبرگزاری جمهور، هیأت معاونیت سیاسی سازمان ملل متحد در افغانستان یا یوناما بامداد امروز چهارشنبه(25سرطان) در اعلامیهای گفته که خانم روزا اوتنبایوا طی بازدیداز گذرگاه مرزی اسلام قلعه، شاهد ورود سرسام آور روزانه دهها هزار عودتکننده افغان بود. وی خواستار حمایت بی درنگ جهانی از تلاشهای امدادرسانی گردید.
خانم اوتنبایوا پس از دیدار با شماری از خانوادههای عودتکننده، همکاران بخش امداد و مقامات حاکم گفت: به عوض لحظه مثبت بازگشت به کشور برای خانوادههایی که به دلیل منازعات چندین دهه پسین از کشور فرار نموده بودند، امروز برگشت این خانوادهها با ملال، آسیبهای روانی و بیسرنوشتی گسترده همراه است.
وی افزود: سطح گسترده عودت، چه به گونه شتابزده و یا غیر داوطلبانه، بایست زنگ خطر را در جامعه بین المللی به صدا در آورد. این وضعیت ما را در برابر آزمونی برای ادای مسئولیتهای بشریمان مواجه میسازد.
افغانستان، که از گذشته با خشکسالی و بحران مزمن بشری دست و گریبان می باشد، قادر به تحمل تلاطم ناشی از موج تازه برگشت مهاجران نیست با وجود تلاشهای مصمم نهادهای ملل متحد و مقامات محلی و همچنان سرازیر شدن حمایتهای نیرومند مردم به عودتکنندگان، سرعت و مقیاس سطح برگشت سیستمهای حمایوی شکننده را تحت الشعاع قرار داده است.
یوناما گفته که بیش از 1.3 میلیون افغان در سال جاری میلادی به کشور بازگشتهاند، که این امر باعث ایجاد فشار مضاعف در محلات گردیده است و این در حالیست که 70 درصد جمعیت کشور در فقر زندگی میکند. زنان و اطفال با بزرگترین خطرات در آوان برگشت روبرو اند، این خطرات نه تنها به دشواریهای مهیب اقتصادی خلاصه میگردد، بلکه دسترسی برگشت کنندگان به خدمات بنیادی و مصئونیت اجتماعی نیز به شدت محدود باقی میماند.
در همین حال، فعالیتهای بشردوستانه به گونه مخاطره آمیزی با کمبود وجوه مواجه هست، که این امر دست اندرکاران این عرصه را در برابر انتخاب دشوار قرار داده است که آیا به برگشت کنندگان غذا فراهم نمایند یا سرپناه و یا مسیر های مصئون را برای بازگشت آنان تسهیل نمایند.
نماینده ویژه سرمنشی ملل متحد همچنان بر اهمیت کمکهای بیدرنگ برای ادغام مجدد عودتکنندگان به جامعه تأکید ورزید و تصریح نمود که شواهد ابتدایی حاکی از آن است که ثبات جامعه برگشت کننده مستلزم طرح و تطبیق برنامههای فوری معیشتی و سرمایه گذاری روی زیربناهای اجتماعی میباشد.
عدم اتخاد اقدامات فوری، ضیاع پول بجا مانده از برگشتکنندگان در کشور میزبان، فشار روی بازار کار و ادامه چرخه مهاجرت منتج به پیامدهای ویرانگر چون بیثباتی بیشتر در جامعه عودت کننده و محلات پذیرش برگشت کنندگان، آوارگی مجدد، نقل مکان جمعی توده ها و خطر در برابر ثبات منطقوی به همراه خواهد بود.
خانم اوتنبایوا از مراجع تمویل کننده، همکاران بخش انکشافی و دولتهای منطقه خواست که از این وضعیت رو بر نگردانید عودتکنندگان نباید به حال خود رها شوند.
آنچه اکنون شاهد آنیم مبین پیامدهای مستقیم مسئولیتهای انجام ناشده جهانی میباشد با منابع، همآهنگی و تصمیم باید هم اکنون وارد عمل شویم.
اوتنبایوا همچنان اظهار نمود: ثبات افغانستان منوط به انجام مسئولیتهای مشترک میباشد ما استطاعت بیاعتنایی را نداریم؛ هزینه عدم اتخاذ اقدامات به بهای جان افراد و برافروخته شدن دوباره منازعات تمام خواهد شد.