دیوان عالی پاکستان اعدام «ذوالفقار بوتو» را غیرمنصفانه دانست

45 سال پس از اعدام «ذوالفقار علی بوتو» بنیانگذار حزب مردم و نخست وزیر وقت پاکستان در دوره حاکمیت نظامی، دیوان عالی این کشور محاکمه بوتو را مغایر با اصول عدالت و قوانین دانست و اعدام وی را غیرمنصفانه اعلام کرد.
ذوالفقار علی بوتو چهارمین رئیس جمهور و نهمین نخست وزیر پاکستان بود. وی چهارم اپریل ۱۹۷۹ (۱۵ حمل ۱۳۵۹) در سن ۵۱ سالگی در شهر راولپندی پاکستان اعدام شد.
دادخواست بازگشایی پرونده ذوالفقار علی بوتو در سال ۲۰۱۱ از سوی آصف علی زرداری رئیس جمهور وقت پاکستان دیوان عالی ارائه شده بود و پس از وقفه ۱۳ ساله، سرانجام دیوان عالی با رسیدگی مجدد به این پرونده رای خود را امروز صادر کرد.
بلاول بوتو زرداری رئیس حزب مردم و وزیر سابق امور خارجه پاکستان طی گفت‌وگو با خبرنگاران پس از جلسه دادگاه گفت که رای امروز دادگاه بیانگر اعتراف دیوان عالی به اشتباهات خود در محاکمه یک رهبر سیاسی بی گناه است.
براساس این گزارش، ذوالفقار علی بوتو در پنجم جنوری ۱۹۲۸ در خانواده ثروتمند و مسلمان در منطقه لارکانه ایالت سِند پاکستان به دنیا آمد. وی پس از طی تحصیلات مقدماتی، از دانشگاه های کالیفرنیا و آکسفورد در رشته حقوق فارغ‌التحصیل شد. بوتو پس از اتمام تحصیلات خود، شغل وکالت را در پاکستان برگزید و در دیوانعالی مشغول شد.
وی در هشتم سپتمبر ۱۹۵۱ با نصرت بیگم اصفهانی در کراچی ازدواج کرد. حاصل این ازدواج چهار فرزند بود به نام‌های های بی نظیر،مرتضی،صنم و شهنواز.
پدر بی نظیر بوتو، طی سالهای بعد به فعالیت‌های سیاسی مشغول شد و از سال ۱۹۵۷ به مدت هشت سال نیز در دولت‌های مختلف پاکستان مسوولیت داشت.
نماینده پاکستان در سازمان ملل (۱۹۵۷)، وزیر انرژی در دولت محمد ایوب خان (۱۹۵۸) و همچنین مشاور رییس جمهوری این کشور در جریان مذاکرات رود ایندوس با هند (۱۹۶۰) از جمله مسوولیت های سیاسی بوتو بود.

نخست وزیر فقید پاکستان در سال ۱۹۶۶ میلادی به دلیل نپذیرفتن موافقتنامه با هند بر سر کشمیر از مقام خود استعفا و سال بعد حزب مخالف دولت به نام حزب مردم را تشکیل داد. این حزب در انتخابات سال ۱۹۷۰ اکثریت کرسی‌ها را به دست آورد.
ذوالفقار علی بوتو از ۲۰ دسمبر ۱۹۷۱ تا ۱۳ آگست‌۱۹۷۳، به عنوان چهارمین رییس جمهوری پاکستان فعالیت کرد اما در این سال‌ هنگامی که قانون اساسی این کشور تغییر کرد قدرت اصلی به نخست وزیر سپرده شد و بوتو نیز عهده دار این سمت شد.
دولت حزب مردم به رهبری بوتو سرانجامی تلخ داشت. ذوالفقار علی بوتو به عنوان نخست وزیر در ۱۹۷۷ با کودتای نظامی ژنرال محمد ضیاء الحق ساقط شد و در نهایت موسس حزب مردم به اتهام قتل و خیانت به کشور در چهارم آوریل ۱۹۷۹ اعدام شد.