۰

نسل‌کشی هزاره‌ها و یک جهان بی‌تفاوت

يکشنبه ۱۰ میزان ۱۴۰۱ ساعت ۲۰:۵۷
نسل‌کشی هزاره‌ها و یک جهان بی‌تفاوت
در پی کشتار فاجعه بار اخیر در غرب کابل که تروریست های تکفیری بار دیگر دانش آموزان بی گناه شیعه و هزاره را هدف قرار دادند، یکی از عمده ترین بخش انتقادات و اعتراضات متوجه قدرت های جهانی، سازمان های بین المللی، نهادهای حقوق بشری و رسانه های جریان اصلی بود؛ طرف هایی که بعضا تنها به صدور یک اعلامیه کوتاه، پیام های بی مصرف توییتری، ابراز نگرانی، تاسف یا در نهایت، محکومیت و پوشش دیرهنگام و حاشیه ای اصل رویداد بدون توجه به عمق و ابعاد و گستره فاجعه، پیشینه و پیامد آن و دست های پیدا و پنهان دخیل در این گونه فجایع، و نیز بی اعتنا به مسئولیت مستقیم جهانی که ادعای دفاع از حقوق انسان را دارد، بسنده کردند.
 
آنچه دامنه و مطالبات صریح و مستقیم مردم افغانستان به ویژه افراد متعلق به قوم و مذهب هدف در فاجعه اخیر را نسبت به جامعه جهانی و رسانه های غربی افزایش داد، همزمانی دو رویداد مرگ مبهم یک دختر ۲۲ ساله ایرانی و اعتراضاتی که پیرامون آن شکل گرفت، و فاجعه قتل عام یکباره ده ها دانش آموز هزاره و شیعه در غرب کابل بود.
 
واکنش جهان اما در قبال این دو رویداد، نه تنها یکسان نبود؛ بلکه به طرزی غیرقابل درک و حیرت آور و تاسفباری تفاوت داشت. به عنوان نمونه، رسانه های پرمخاطب غربی که از روز مرگ مهسا امینی؛ دختر ایرانی، تیتر نخست خبرهای خود را به اعتراضات و واکنش ها به این رویداد اختصاص داده اند، مرگ ده ها دختر هزاره در صنف درسی توسط یک تروریست تکفیری را به طور بسیار سرد و حاشیه ای و کاملا معمولی پوشش دادند و پس از آن بار دیگر به اعتراضات ایران پرداختند.
 
این در حالی است که ابعاد و پیامدها و بازخوردهای کشتار اخیر در غرب کابل همچنان ادامه دارد. از جمله اینکه یک جنبش اعتراضی زنان و دختران دانشجو شکل گرفته و در شهرهای بزرگ کشور، علیرغم سانسور و سرکوب شدید، دختران و زنان معترض به خیابان ها آمده و یا در صحن دانشگاه های مهم کشور دست به اعتراض و راه پیمایی زده و خواستار پایان نسل کشی هزاره ها و حق دسترسی زنان و دختران به آموزش ایمن شده اند.
 
این جنبش به سرعت به دیگر شهرهای جهان هم گسترش یافته و از جمله در پایتخت های غربی نیز که در روزهای اخیر، صحنه حضور اعتراضی ایرانی ها بوده و به صورت وسیع توسط رسانه های جریان اصلی پوشش داده و برای بزرگنمایی آن تلاش و تبلیغ شده است، هزاره ها و دیگر اقشار و طیف های اجتماعی داخلی و خارجی برای قربانیان رویداد فجیع اخیر در غرب کابل، دادخواهی کرده و خواستار توجه و مسئولیت پذیری قدرت های غربی و سازمان های حقوق بشری شده اند.
 
در فضای مجازی هم کارزارهای گسترده ای با پیام توقف نسل کشی هزاره ها به راه افتاده است.
 
با این حال، رسانه های غربی هرگز این رویدادها را آنگونه که انتظار می رفت و شایسته بود، پوشش ندادند؛ زیرا نمی خواهند اهداف سیاسی، نظامی و ایدئولوژيک شان از طریق پوشش ویژه و اغراق آمیز رویدادهای داخل ایران، از مدار خارج شود و توجه مخاطبان شان از مرگ مهسا امینی به سمت مرگ فجیع ده ها مهسا امینی هزاره و شیعه در کابل منحرف شود.
 
این برخورد دوگانه، خشم و انزجار و نفرت مردم افغانستان را برانگیخته و آنها را بیش از هر زمان دیگر نسبت به ادعاها و تعهدات قدرت های غربی و سازمان های به اصطلاح مدافع حقوق بشر و رسانه هایی که ادعا می کنند «حرفه ای» و «بی طرف» هستند، بدبین و بی باور کرده است.
 
مردم معترض و خشمگین افغانستان می گویند جهانی که به خاطر مرگ مشکوک یک دختر ایرانی، تمام توان خود را گذاشته تا یک کشور را به آشوب و بحران بکشاند و همه رسانه های رسمی و شبکه های اجتماعی غربی، اکنون به ارائه خدمات و رهنمودهای گسترده برای معترضان داخل ایران مشغول اند و از ساختن مواد منفجره و آتش زدن بانک ها و موترها تا طرح شعارهای براندازانه به آنها کمک می کنند، چرا اینجا در کابل، نسل کشی صریح و مستقیم و آشکار یک قوم و مذهب خاص را نمی بینند و در حالی که این پروژه خونین و مرگبار از سال ها پیش آغاز شده، واکنش جهان و سازمان های جهانی در قبال آن، هیچ تغییری نکرده و از ابراز تاسف و نگرانی و محکومیت فراتر نرفته است.
 
آیا دختران مظلوم شیعه و هزاره که در انفجار روز جمعه و ده ها انفجار مشابه دیگر در سال های گذشته به خاک و خون کشیده شده اند، انسان نبودند و سرنوشتی جز مرگ فجیع به دست تروریست های اهریمنی دست پرورده غرب نداشتند؟ آیا خون مهساهای کابل با مهسای ایرانی، همرنگ نیست؟ آیا اعتراضاتی که این روزها در کابل و هرات و بامیان و سایر شهرها برپا شده و با شلیک تفنگ های جنگی، سرکوب می شود، با اعتراضات جاری در ایران فرق دارد؟
 
نه هیچ فرقی ندارد؛ تنها چیزی که فرق دارد جهانی دورو و دروغگو و ریاکار و دوگانه رفتار است که با استفاده از نام و عنوان حقوق بشر و حقوق زن و آزادی و رهایی، برای براندازی یک دولت مشروع، تلاش می کند؛ اما همین نام ها و عنوان ها و ادعاها و شعارها را درباره یک دولت نامشروع، نادیده می گیرد.
 
سکینه مدنی- خبرگزاری جمهور
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *

پربازدیدترین