قدرت‌گیری طالبان، الهام‌بخش افراط گرایان

 

رئیس و اعضای این هیات، از «جهاد و مبارزه» ۲۰ ساله طالبان ستایش کردند و این «پیروزی بزرگ» را به «ملت غازی و با نجابت افغانستان» تبریک گفتند.

 

آنان افزودند که این «پیروزی بزرگ» نه تنها از افغانستان؛ بلکه از همه امت مسلمه بوده و گفتند: علت آمدن ما به افغانستان دیدن نظام اسلامی است که از آن متأثر شده و آن را در کشورهای خود تشریح کنیم.

 

ملا عبدالغنی برادر نیز در دیدار با علمای جهان عرب با بیان اینکه متاسفانه رسانه‌های غربی تصویر منفی از افغانستان نشان می‌دهند، از آنان خواست تا تصویر درستی از وضعیت واقعی افغانستان به مسلمانان جهان نشان دهند.

 

نکته اول این است که آنچه در رسانه های طالبان از زبان هیات علمای مسلمان در دیدار با مقام های آنان بازتاب یافته، هرگز قابل اعتماد نیست؛ زیرا نه سند معتبری در این باره ارائه شده و نه یک نشست خبری از سوی این هیات با رسانه ها برگزار شده تا دیگر رسانه ها هم قادر به راستی آزمایی ادعاهای مطرح شده در رسانه های طالبان باشند.

 

با این حال، فرض را بر این می گیریم که هیات مورد اشاره، چنین مواضعی را بیان کرده باشد، آیا این واقعا همان چیزی است که در افغانستان رخ داده است؟

 

چه کسی به جز خود طالبان می تواند ادعا کند که آنها امریکا و ناتو را «شکست» داده و به یک «پیروزی بزرگ» دست یافته اند؟

 

این یک دروغ آشکار است؛ زیرا طالبان هیچگاه قدرت نظامی لازم برای شکست امریکا و ناتو و حتی ارتش اجیر افغانستان را نداشتند. آنها در نتیجه یک زد و بند پنهانی و معامله با امریکا و فساد و فاشیزم و خیانت مزدوران دست نشانده امریکا در ارگ کابل به قدرت بازگشتند و این بازگشت، نه خونین و مرگبار بود و نه مؤید قدرت بلامنازع طالبان در جنگی واقعی و رویارو.

 

از سوی دیگر، «تصویر واقعی» مورد نظر ملا برادر که به زعم او باید توسط رسانه های عربی به جهان، ارائه شود چیست؟ آیا غیر از این است که وضعیت افغانستان در دوره طالبان ده ها بار بدتر شده، اقتصاد متلاشی گشته، سیستم های بانکی و صحی و خدمات عمومی، مختل گردیده، مکاتب و دانشگاه ها به روی دختران مسدود شده، زنان و دختران، خانه نشین و منزوی گشته و از زندگی اجتماعی حذف شده اند، اقلیت ها سرکوب و به حاشیه رانده شده و قدرت در اختیار یک قوم خاص قرار گرفته، نقض سیستماتیک حقوق بشر به امری معمول و بدیهی بدل شده، ملیشه های طالبان بدون هیچ نظم و قانونی با زور تفنگ بر مردم حکومت می کنند، از آنان باج می گیرند و روز به روز به فقر و فروپاشی دامن می زنند، مهاجرت سیل آسا و فرار دسته جمعی از کشور به اوج خود رسیده، گرسنگی و قحطی و بیکاری و فاجعه انسانی، فراگیر شده، پاسخگویی، عدالت، قانون، نظم، شفافیت و مسئولیت پذیری سقوط کرده و افغانستان همچنان یکی از بدنام ترین، منزوی ترین، فلاکت زده ترین، غمگین ترین، ناآرام ترین، خطرناک ترین و بی آینده ترین کشورهای جهان است و تروریزم و ناامنی و بی ثباتی و بی اعتمادی به آینده، همچنان تقویت و گسترش پیدا کرده است؟

 

این تصویر افغانستان زیر سلطه طالبان است؛ افغانستانی که ملا برادر می گوید آنچه رسانه های غربی از آن ارائه می کنند، واقعی نیست و رسانه های عربی و علمای مسلمان باید آنچه در واقعیت جریان دارد را منعکس کنند.

 

با اینهمه، افغانستان امروز یک نکته مثبت هم دارد و آن پیام الهام بخش تسلط یک گروه قرون وسطایی بر ملتی است که ۲۰ سال برای آزادی و مدرنیسم و مردم سالاری و عبور از قبیله سالاری جنگید و قربانی داد و در نهایت به دست امریکا به طالبان سپرده شد و قربانی شد.

 

اکنون افراط گرایان و سفیران و مبلغان آنها در سراسر دنیای اسلام می توانند امیدوار باشند که قتل و غارت و کشتار و ترور آنها هم روزی مانند طالبان به سرانجام می رسد و می توانند به سلطه بر سرنوشت ملت های فلاکت زده مسلمان، امیدوار و خوشبین باشند. این چیزی است که نمایندگان علمای مسلمان می توانند از سفر جاری شان به افغانستان برای افراط گرایان و تروریست های دنیای اسلام ببرند.

 

عبدالمتین فرهمند - جمهور