حقانی در پنجشیر؛ مجرم به صحنه جرم بازگشت

 

او گفت که باشند‌گان پنجشیر مردم «متدین و شجاع» هستند و بدون ذکر نام فرمانده احمدشاه مسعود افزود که جهاد مردم پنجشیر در برابر روس‌ها در تاریخ افغانستان ثبت است.

 

بر اساس خبرنامه وزارت داخله طالبان، سراج‌الدین حقانی گفت که هرچند در نتیجه کارکردهای مسئولان سابق این ولایت در دولت «مردم رنج کشیده‌اند»؛ اما از همه افغان‌هایی که از کشور بیرون شده‌اند، می خواهیم که برگردند.

  

وی گفت: ما شما را منحیث برادران خود می‌دانیم و با خود پیام آزادی، آبادی و ترقی را آورده‌ایم.

 

این در حالی است که نهاد‌های حقوق بشری در پی مستندسازی موارد زیاد بازداشت، شکنجه و دادگاه‌های صحرایی مردان در پنجشیر، طالبان را به نقض حقوق بشر و ارتکاب جنایات جنگی متهم کرده اند.

 

پنجشیر پس از تسلط طالبان، همواره یکی از تراژیک ترین صحنه های جنایت و کشتار و سرکوب را تجربه کرده است. طالبان هنوزهم به این ولایت به عنوان یک تهدید نگاه می کنند و با استقرار پیکارجویان پرشمار پشتون، فضای پولیسی و امنیتی را بر آن حاکم کرده اند.

 

علیرغم بایکوت شدید رسانه ای و فقدان آزادی های ابتدایی، گروه های حقوق بشری به مستندات تکان دهنده ای درباره نقض سیستماتیک حقوق بشر، کشتار، بازداشت، شکنجه و سرکوب در پنجشیر دست یافته و آنها را از مصادیق آشکار جنایت جنگی و جنایت علیه بشریت دانسته اند.

 

بخشی از این نیروی سرکوب به طور مستقیم، زیر نظر سراج الدین حقانی، فعالیت می کند؛ چهره مخوفی که به سبعیت و بی رحمی معروف است، پیوندهای عمیق و گسترده ای با باندهای تبهکار تروریستی دارد و در طول ده ها سال گذشته از طراحان و مجریان خونین ترین، مرگبارترین، ویرانگرترین و بی رحمانه ترین حملات و جنایات دانسته می شده است.

 

بنابراین، سفر او به پنجشیر، سفر یک مقام مسئول با پیام صلح و آشتی و همپذیری و برادری نبود؛ سفر جلادی بود که بر قربانی اش مسلط شده است، سفر مجرمی بود که پس از ارتکاب جنایت های بسیار به صحنه جرم بازگشته است، سفر ستمگری بود که پس از یک دوره ستم و سرکوب و بی عدالتی و کشتار و بازداشت و بی رحمی، به دیدن قربانیانش رفته است.

 

پیام او برخلاف ظاهر زیبا و فریبنده ای که داشت، هرگز پیام دوستی و آشتی و پایان خصومت و خشونت نبود؛ زیرا تراژدی پنجشیر زیر سلطه طالب، همچنان جریان دارد و مردم شجاع و آشتی ناپذیر آن ولایت، همه روزه به بهانه های گوناگون راهی زندان های طالبان می شوند و هدف ارعاب و شکنجه و حتی مرگ قرار می گیرند.

 

پیام سراج الدین حقانی همچنین پیام غارت دارایی ها، تاراج ثروت ها، حراج منابع طبیعی و استخراج گسترده معادن گرانبهای پنجشیر بود. 

 

پیام او در عین پیام تبدیل پنجشیر به کانون بزرگ پرورش تروریزم و گسترش اندیشه های افراط گرایانه و تروریستی در قالب «مدارس جهادی»‌ بود. 

 

او هرگز برای مردم پنجشیر «پیام آزادی، آبادی و ترقی» را نبرده و نخواهد برد؛ زیرا پنجشیر همین امروز، به بزرگترین زندان جهان برای مردم اش تبدیل شده است و به عنوان یک افغانستان کوچک، آیینه تمام نمای وحشت و خشونت و جنایت و بربریت طالبانی به شمار می آید.

 

تنها چیزی که طالبان در پنجشیر آباد می کنند، مدارس عظیم جهادی و تولید تروریست است. ترقی مورد نظر سراج حقانی برای پنجشیر نیز تسلط هرچه بیشتر پشتون های جنوبی بر سرنوشت این ولایت و فتح آخرین قله کوهپایه های سرکش این خطه مقاومت و پایداری است.

 

بنابراین، مردم پنجشیر به خوبی سراج الدین حقانی را می شناسند، از جنایت ها و دشمنی های او آگاه اند و سفر سرشار از غرور و قدرت نمایی دیکتاتورمآبانه او به سرزمین شان را مصداق بارز جنایت و اشغال می دانند و روحیه مبارزه و مقاومت تا آزادی دوباره سرزمین زیبای شان را زنده نگه می دارند.

 

عبدالمتین فرهمند - جمهور