همجنسبازانی که بر زنان محدودیت وضع می کنند

طالبان با فرمانهای مختلف محدودیت های زیادی بر زنان و دختران وضع کرده اند. منع تحصیل دختران مکاتب، منع تحصیل دختران در بعضی رشته های دانشگاهی، منع کار زنان دربعضی ولایات، منع سفر زنان بدون محرم، مشکل بر زنان در گردشگاهها، اجباری شدن برقع در برخی مناطق و... از جمله این محدودیت هاست.

حال بهتر است ببینیم در میان خود طالبان چه جریان دارد؟
نزدیک محل سکونت ما پوسته یا مقر نگهبانی طالبان بود. نمازشان را همیشه به جماعت می خواندند. لباسهای شان را با ریختن آب آفتابه می شستند، موهای دراز شان را پس از خیس کردن، شانه می زدند و با یکدیگر بسیار رفیق و صمیمی بودند. ماههای متوالی حتی یک پرخاشگری در بین آنها ندیدم. آنها با بزرگسالان کوچه، رفتار بد داشتند اما می دیدم که با نوجوانان بسیار مهربان و رفیق می شوند و دوست داشتند با آنها بیشتر صحبت و بازی کنند. در این پوسته و پوسته های مجاور، حدود 45 نفر از طالبان شب و روز حضور داشتند. سن شان غالبا بین 16 تا 30 سال بود. قومندان آنان یک مولوی حدودا 45 ساله بود و اکثر سربازان را طالب بچه های تازه جوان تشکیل می دادند. روزی با موتر  از کنار دیوار آنان می گذشتم. جناب مولوی، با کلاه لب چاک قندهاری عسکرجوانی را از پشت به بغل گرفته، سر او را با دستانش چرخانده و دهان طالب جوان را با ولع می بوسید.او آنقدر غرق بوسیدن و چوشیدن بود که اعتنایی به گذشت من نکرد.

یکی دوبار دیگر هم آنان را چنان دیدم؛ بغل های چسب و بوسه های دهانی. این نوع بوس وکنار از طالبان، کاملا غیر متعارف و پرسش انگیز بود؛ چه ممکن است بین آنها جریان داشته باشد.
سربازان طالب انگار خانه و خانواده ای نداشتند و ماههای متوالی در یک کوچه و پوسته، می ماندند.

سربازان طالب معمولا در دسته های چند نفری از لوا و کندک و ... شان بیرون می شوند و به بازارها گشت و گذار می کنند. کوته سنگی شهر کابل یکی از مراکز گشت و گذار این طالبان جوان است. بعضی طالب بچه هم با تفنگ سر شانه از حوزه های امنیتی شان با بازار می آیند و می گردند. نگاههای مشتاق این جوانان با موهای ژولیده و لباس های ناشسته، به سر و صورت دختران جوانی است که برای خرید به بازار می آیند. آنها بعضا بیش از آنکه به اجناس و دکانها بنگرند نگاههای گرسنه ی شان به سمت باسن ها و سر و سینه ی زنان و دختران است. بازارهای مزدحم کابل معمولا همینگونه است. نگاههای گرسنه بعضی طالب­بچه ها گاه صدای اعتراض زنان را باعث می شود.

گزارش هایی به من می رسید که در قشله ها و مراکز سکونت طالبان که غالبا جوان بچه ها هستند، روابط مخفیانه جنسی وجود دارد. آنها ماههای متوالی در قشله ها می مانند و چاره ای جز همجنسگرایی برای خود نمی بینند.

لواطت کاری، در میان طالبان مسبوق به سابقه است. ما گزارش ها و اعترافاتی از طالب بچه هایی داشتیم که مورد تجاوز جنسی مولوی ها و استادان خود قرار داشته اند. قبل از سقوط حکومت اشرف غنی فراری، اداره امنیت ملی گزارش های متواتری به نقل از عوامل انتحاری منتشر می کرد که توسط مولوی ها مورد عمل لواط قرار می گرفته اند. تجاوز جنسی بر کودکان بارها و بارها توسط مولوی های طالب انجام شده و بعدا افشا شده اند.

مفتی عزیزالرحمن از رهبران وحامیان بزرگ طالبان بر یکی از شاگردان نوجوانش تجاوز جنسی کرد او در ماه جوزای 1400 به عملش اعتراف کرد که بعد از عمل لوط با یکی از شاگردانش بازداشت شده است.

حتی کلیپ هایی از تجاوز جنسی طالبان بر حیوانات اهلی به شکل گروهی نیز منتشر شده است.  در برخی ولایات، همجنسگرایی طالبان گزارش شده است و بچه بازی در میان آنها رواج دارد.

طالبان با تمام این مشکلات و رسوایی های جنسی هنوز هم به بهانه حفظ شریعت اسلامی و تطبیق اسلام، محدودیت های گسترده ای بر زنان اعمال می کنند. و آنها را از تحصیل و از کار و از سفر منع می نمایند.
یقینا گروهی که فساد جنسی در میان خودشان رواج دارد حق صدور فتوای شرعی برضد زنان و حق اعمال محدودیت بر زنان را ندارند. آنها ابتدا باید پاسخگوی رسوایی های خود و به دنبال توبه بر گناهان خودشان باشند.

سکینه مدنی- خبرگزاری جمهور