سلطه تروریسم فرهنگی بر ویرانه‌های بودا

عبدالله سرحدی؛ والی طالبان در بامیان از تخریب مجسمه‌های بودا در این ولایت توسط افراد این گروه در دوره اول حاکمیت آن ستایش کرده و گفته که تخریب مجسمه‌های بودا تصمیم خوبی بود. 

 

او در عین حال به روزنامه واشنگتن پست گفته که متعهد به حفظ میراث فرهنگی افغانستان است؛ اما گردشگران باید به سمت مکان‌های دیدنی دیگر هدایت شوند.

 

 او نابودی مجسمه‌های بودا به دستور ملا عمر در سال ۲۰۰۱ را «تصمیم خوب» خوانده است.

 

آقای سرحدی به روزنامه واشنگتن پست گفته: «ما مسلمان هستیم و باید خواسته‌های خدا را به جا آوریم.»

 

این در حالی است که طالبان در دور اول حاکمیت خود در ماه مارچ ۲۰۰۱، پس از ورود به بامیان، مجسمه‌های بودا را به فتوای ملا عمر؛ رهبر وقت طالبان با انفجار بمب تخریب کردند.

 

عبدالله سرحدی؛ والی کنونی طالبان در بامیان در زمان انفجار مجسمه‌های بودا فرمانده نظامی طالبان در این ولایت بود؛ بنابراین، او یک تروریست فرهنگی است که در نابودی یکی از درخشان ترین میراث های مشترک فرهنگی و تمدنی افغانستان که ارزش جهانی داشت، دخیل بود و چه بسا شاید خود او نیز شخصا در آن رویداد جنایتکارانه، مشارکت داشت و آن را رهبری می کرد.

 

البته آقای سرحدی، تنها تروریست فرهنگی نیست؛ بلکه گفته می شود او در دوره اول حاکمیت رژيم طالبان، در کشتارهای فاجعه بار و وحشتناک مردم بامیان به ویژه در ولسوالی یکاولنگ نیز دست داشت و ده ها غیرنظامی بی دفاع را تنها به این دلیل که شیعه و هزاره بودند، به منظور انتقام گیری از رهبران خاین هزاره مخصوصا کریم خلیلی، به طرز بی رحمانه ای اعدام کرده بود.

 

انتظار می رود که مستندات موجود و اعترافات شرم آور خود او درباره دست داشتن اش در آن جنایت های هولناک علیه فرهنگ و تاریخ و تمدن و مردم بامیان، روزی در دادگاه عدالت ارائه شود و این تروریست فرتوت که به میراث اش افتخار می کند، پاسخگوی اقدامات شنیع و شرم آورش باشد.

 

در این میان، مصاحبه تازه عبدالله سرحدی یکبار دیگر بر این واقعیت، شهادت می دهد که تظاهر به «تغییر» طالبان یک فریب بزرگ است. آنها همچنان یک گروه بدوی، ضد تمدن، جنایتکار و تروریست اند که هرگز از آنچه مرتکب شده اند، پشیمان نیستند و در آینده هم روزی که از این وضعیت مرزی، عبور کنند و مشروعیت جهانی را به دست آورند، به سرعت، از هویت واقعی خویش پرده برمی گیرند و به ذات زشت شان بازمی گردند.

 

در حال حاضر هم اینکه عبدالله سرحدی بر مردم بامیان، حکومت می کند، یک اهانت زشت و زننده به تاریخ و تمدن و فرهنگ پرشکوه این ملت متمدن است؛ زیرا او نه به عنوان یک قاتل؛ بلکه به مثابه یک قهرمان به صحنه جنایت بازگشته و قربانیانش را بدون ذره ای بیم از عدالت، بی رحمانه به بند کشیده و بر سرنوشت آنان مسلط شده است.

 

او اگر ذره ای شرم و شرف داشته باشد، ابتدا باید از پیکره درهم شکسته و فرویخته بودای پرشکوه به مثابه سند جنایت اش خجالت بکشد و سپس ادعای زشت و ننگین و دروغین تعهدش به حفظ میراث فرهنگی بامیان و افغانستان را به طور وقیحانه ای در گفتگو با یک رسانه پرمخاطب امریکایی مطرح کند.

 

اظهارات شنیع عبدالله سرحدی اما نمونه ای ساده از بی شرمی بی حد و حصر طالبان تروریست است که علیرغم تحمیل فاجعه بارترین و سنگین ترین جنایت ها در حق افغانستان؛ اقوام، تمدن و تاریخ آن، هرگز حاضر نیستند حتی در حد یک شرمساری اخلاقی از اعمال و رفتار جنایتکارانه شان احساس ندامت و پشیمانی و سرخوردگی کنند.

 

این خود دلیلی دیگر بر عدم «تغییر» طالبان است؛ زیرا آنها هنوز تصور می کنند که جایزه بزرگ امریکای جنایتکار به آنان، مزد ده ها سال «جهاد» خونین و ویرانگرشان است که در نتیجه آن، نابودگر بودا و عامل قتل عام یکاولنگ، دوباره بر مردم بامیان حاکم شده و اکنون به میراث فاجعه خود افتخار می کند.

 

با اینهمه، به قول قوی قرآن، حق پایدار می ماند و باطل، زایل شدنی است و این وعده تخلف ناپذیر خداوند است؛ بنابراین، اگر تروریست ها امریکا را دارند، قربانیان تروریزم نیز خدا را دارند و این نبرد در نهایت به نفع خدا پایان خواهد یافت و وعده انتقام الهی، حق است.

 

نرگس اعتماد - جمهور