سایه جنگ بر امنیت منطقه؛ چرا تنش‌ میان هند و پاکستان خطرناک است؟

نارندرا مودی؛ نخست‌وزیر هند در نشست امنیتی کابینه خود تاکید کرد که دهلی‌نو برای وارد کردن «ضربه کوبنده به تروریزم عزم راسخ دارد.» نخست‌وزیر هند گفته به توانایی نیروهای مسلح این کشور «اعتماد کامل» دارد.

 

او روز سه شنبه «جلسه مهمی» را با حضور اعضای کابینه امنیتی‌اش از جمله راجنات سینگ؛ وزیر دفاع، آجیت دیول؛ مشاور امنیت ملی، آنیل چوهان؛ رئیس ستاد مشترک ارتش و فرماندهان نیروهای دریایی، زمینی و هوایی ارتش هند برگزار کرده است.

 

مودی در این جلسه گفته است: «نیروهای مسلح از آزادی کامل عملیاتی برخوردار اند تا در مورد نوع، اهداف و زمان پاسخ هند تصمیم‌گیری کنند.»

 

همزمان با این نشست کابینه امنیتی هند، عطاءالله تارر؛ وزیر اطلاعات پاکستان از حمله قریب‌الوقوع هند خبر داده است.

 

البته پاکستانی‌ها نیز به سهم خود به رجزخوانی علیه هند ادامه می‌دهند و بر آمادگی کامل نیروهای خود برای مقابله با هرگونه تجاوز یا آغاز جنگ از سوی دهلی نو تاکید می‌کنند. 

 

این می‌تواند بخشی از یک جنگ روانی و تبلیغاتی به جای آغاز یک نبرد واقعی باشد؛ اما در عین حال می‌تواند این واقعیت را نیز گوشزد کند که خطر جنگ کاملا جدی است و دو دشمن دیرینه اتمی در شبه قاره برای یک رویارویی مرگبار، ویرانگر و وحشتناک دیگر آماده می‌شوند.

 

اگرچه از زمان وقوع کشتار کشمیر که هنوز مشخص نیست که از سوی چه کسی و با چه انگیزه‌ای صورت گرفته، نشانه‌های اندکی از وقوع یک جنگ تمام عیار میان دو همسایه متخاصم مشاهده شده است؛ اما درگیری‌های مرزی در دوطرف خط کنترل در کشمیر تحت اشغال هند و پاکستان به طور پیوسته و تقریباً همه روزه رخ داده است و همین درگیری‌ها از دید شماری از ناظران با توجه به جو تنش آلود و انفجاری بحران در شبه قاره، می‌تواند به مثابه یک جرقه کوچک در انبار باروت عمل کند و استارت یک جنگ جنون آمیز در سطح منطقه را بزند. 

 

در این میان، یکی از برداشت‌های قابل تامل این است که کشتار توریست‌ها در کشمیر تحت کنترل هند، اصولاً ممکن است کار پاکستان یا نیروهای مبارز تحت حمایت پاکستان در کشمیر نباشد؛ بلکه این یک نقشه تمام هندی برای فراهم کردن زمینه به منظور عملیاتی کردن برنامه‌های بعدی دولت افراطی و به شدت هندوگرای بهاراتیا جاناتا به رهبری نارندرا مودی در خود هند، کشمیر و سراسر منطقه باشد.

 

یکی از مسائلی که این برداشت را تقویت می‌کند این است که دولت افراطی نارندرا مودی در هند از همان نخستین سال‌های به دست گرفتن قدرت به اعمال بی پروای سیاست‌های ضد مسلمانان در این کشور و کشمیر تحت کنترل هند اقدام کرده است. تخریب اماکن تاریخی متعلق به مسلمانان، تغییر نام‌های اسلامی شهرها، محلات و مراکز معروف و تاریخی هندوستان، اعمال محدودیت‌های گسترده بر زندگی میلیون‌ها مسلمان ساکن هند و سرزمین‌های تحت اشغال آن در شبه قاره، اعلام وضعیت فوق العاده در کشمیر و به بهانه آن سرکوب گسترده مسلمانان ساکن این منطقه، حمایت آشکار از کشتار بی‌رحمانه و نسل کشی واضح مردم بی‌دفاع فلسطین و غزه توسط رژیم جنایتکار اسرائیل و موارد مشابه دیگر، بخشی از این اقدامات بحث برانگیز بوده است.

 

به این ترتیب، کارشناسان هشدار می‌دهند که ممکن است کشتار توریست‌ها در کشمیر نیز کار هدفمند و برنامه‌ریزی شده دولت راستگرای نارندرا مودی به منظور جرای مرحله نهایی پروژه‌های ضد اسلامی و ضد مسلمانان خود در شبه قاره باشد. 

 

نکته نگران کننده دیگر که نشان دهنده سطح خطرناک تنش‌های جاری میان هند و پاکستان است این است که دنیای امروز به شدت مستعد بروز جنگ‌های بزرگ است؛ دنیایی که در آن هیچ قدرتی به تنهایی قادر به مدیریت امور جهانی و تحمیل قیمومیت خود بر معادلات امنیتی بین المللی نیست و بدتر از همه اینکه عناصر جنگ افروز، راستگرا، افراطی، پوپولیست منفعت اندیش، فرصت طلب، غیر مسئول، خودکامه، فاقد تعهد، بی‌اعتنا به اصول و قواعد بین‌المللی متضمن استقرار صلح و ثبات مبتنی بر همکاری و تعهدات الزام آور کشورها به قواعد و قوانین جهانی، سکان امور کشورها و رهبری ابرقدرت‌ها را در اختیار گرفته‌اند و این امر دنیای امروز را بیش از هر زمان دیگری در آستانه بروز جنگ‌های بزرگ و بنیان برانداز قرار داده است. 

 

به عنوان نمونه، دونالد ترامپ؛ رئیس جمهور امریکا هیچگونه اعتنایی به قواعد بین‌المللی ندارد و هرگونه که اراده کند و تشخیص دهد که به نفع ایالات متحده است، سیاست گذاری می‌کند، تصمیم می‌گیرد و عمل می‌کند و در این میان، برایش هیچ اهمیتی ندارد که پیامدهای جهانی این اقدامات چیست و اقتدارگرایی، خودکامگی، بی‌اعتنایی در قبال قواعد بین المللی و یکجانبه‌گرایی خیره سرانه چه پیامدهایی برای صلح ثبات امنیت جهانی دارد، چگونه ممکن است خطر برخوردهای بزرگ، نبردهای بنیان برانداز و جنگ‌های جنون آمیز در مقیاس جهانی را تشدید و تقویت کند. 

 

در چنین شرایطی خطر بروز یک جنگ تمام عیار و غیر قابل مهار میان دو قدرت اتمی در شبه قاره کاملاً جدی و واقعی است و سایه چنین جنگی از هم اکنون بر امنیت و ثبات منطقه سنگینی می‌کند.

 

محمدرضا امینی - جمهور