غنی و طالبان از عینک پاکستان

اسد درانی؛ رییس سابق سازمان اطلاعات نظامی پاکستان می ‌گوید که او مطمئن بود که اشرف غنی یا کشورش را ترک می ‌کند یا به دار آویخته می ‌شود.

درانی گفته است که دوام دولت غنی برای سال‌ ها یک معجزه بود.

او تاکید کرده که "طالبان صد مرتبه بهتر از دولت اشرف غنی است".

این جنرال بازنشسته پاکستانی پیش از این نیز بارها در مورد افغانستان به ویژه دوران مجاهدین، اظهار نظر کرده ‌است.
 
این جنرال پاکستانی که با وجود بازنشستگی همچنان یکی تئوریسین های اصلی سیاست امنیتی پاکستان در امور افغانستان محسوب می شود به خوبی از آنچه در پشت پرده جریان دارد آگاه است و این همان چیزی است که موضع گیری های او در قبال مسایل افغانستان را ارزشمند و قابل توجه می سازد.
 
به عنوان مثال، آقای درانی می داند که ماهیت دولت غنی چه بود و چرا باید سرنگون می شد و هیچ چشم اندازی برای صلح میان طالبان و نظام جمهوری وجود نداشت؛ زیرا این محور اصلی سیاست امنیتی پاکستان در افغانستان بود و چه بسا خود اسد درانی نیز در طرح و تدوین آن نقش داشته است.
 
او همان کسی است که حتی پیش از فروپاشی نظام جمهوری، آینده ای بهتر از داکتر نجیب برای اشرف غنی قایل نبود، شاید به این دلیل که برنامه آی اس آی پاکستان این بود که رییس جمهوری فراری که نقش خود به عنوان یک خاین ملی را به گونه ای شایسته ایفا کرد و کشور را طبق نقشه امریکا و پاکستان به طالبان تسلیم داد، باید به تحقیرآمیزترین شیوه ممکن از قدرت عزل می شد و اگر این اتفاق نمی افتاد باید به دار آویخته می شد تا هرگز نقش و مأموریت خود به مثابه یک مزدور دست نشانده و فاشیست قبیله گرا که وظیفه داشت کشورش را به قهقهرا ببرد و دست در دست ارتجاع، جلو پیشرفت و امنیت و توسعه و ترقی کشورش را بگیرد، فراموش نکند.
 
برای آی اس آی پاکستان، غرور و غیرت وطن پرستانه و استقلال طلبانه رهبران افغان، یک تابوی غیرقابل قبول است. هر رهبری که به اقتدار و استقلال افغانستان اهمیت بدهد و آن را دغدغه اصلی اش بداند برای سازمان مخوف آی اس آی یک هدف بالقوه برای ترور و تحقیر محسوب می شود و باید حذف شود. در این میان، هیچ اهمیتی ندارد که ایمان و ایدئولوژی و تعلق قومی و گرایش سیاسی افراد هدف چیست؛ بنابراین، غنی هم اگر در کابل می ماند و مقاومت می کرد، بدون شک درست مانند داکتر نجیب، اعدام می شد.
 
بربنیاد همین طرز دید است که از نظر اسد درانی، دولت طالبان صد بار از دولت غنی بهتر است؛ زیرا این همان دولتی است که پاکستان آرزو دارد از طریق آن سیطره تمامیت خواهانه خود را بر افغانستان تحمیل کند؛ کاری که در دولت غنی، امکان تحقق عملی آن وجود نداشت؛ اما نه به این دلیل که غنی یک رهبر مستقل و ملی‌گرا و ضد پاکستانی بود؛ بلکه تنها به این سبب که او از قدرت انجام درست این مأموریت برخوردار نبود و موانع بزرگی مانند احزاب مقتدر، یک جامعه مدنی فعال و بیدار، قانون اساسی مترقی و مدرن، قوای بازدارنده ای مانند پارلمان و رسانه های آزاد در مسیر ماموریت غنی قرار داشتند و اجازه نمی دادند که او کاری فراتر از تحویل افغانستان به طالبان انجام دهد؛ زیرا قادر به تسلیم مستقیم افغانستان به پاکستان نبود.
 
برای درک دقیق تفکرات غنی در قبال پاکستان لازم است یکبار دیگر، سفر پنهانی و غیررسمی او به مرکز فرماندهی ارتش پاکستان در راولپندی و ملاقات طولانی اش با عالی ترین درجه دار نظامی پاکستان را به یاد بیاوریم؛ گفتگویی که با وجود افشای اصل رخداد، هرگز محتوای آن منتشر و رسانه ای نشد؛ زیرا یک خیانت آشکار ملی بود که به قصد واگذاری کشور به پاکستان صورت گرفته بود؛ اما از نظر آی اس آی و ارتش پاکستان، او گزینه مناسبی برای اجرای این ماموریت نبود و باید نقش خود را به مهره های معتمدتر واگذار می کرد که تنها از طریق فروپاشی نظام جمهوری امکان پذیر بود.
 
عبدالمتین فرهمند - جمهور