آیا موافقتنامه امنیتی همان معاهده گندمک است؟
شنبه ۱۱ جوزا ۱۳۹۲ ساعت ۱۹:۰۱
حکومت افغانستان بارها گفته است که در امضای پیمان امنیتی با امریکا، عجله ندارد.
رییس جمهور کرزی به تازگی بار دیگر درباره امضای پیمان امنیتی با امریکا و پیمان استراتژیک با ناتو گفت:"ما برای امضای پیمان با آنان عجله نداریم و با دقت و احتیاط حرکت می کنیم".
وی در ادامه تصریح کرد:"خارجی ها از ما پایگاه نظامی می خواهند؛ ولی ما هم پیششرط هایی داریم که تامین صلح، تقویت ساختارهای دولتی و اقتصادی کشور از جمله پیششرطهای افغانستان می باشد."
کرزی افزود که دولت افغانستان با توجه به اینکه رسانه ها، مردم و صاحب نظران اصرار دارند که این قرارداد زودتر امضا شود؛ ولی دولت با دقت در این زمینه حرکت می کند؛ تا مانند قرارداد 'گندمک' باعث بدبختی کشور نشود. به همین دلیل دولت با تدبیر و جرئت در این راستا گام برمی دارد.
اشاره حامد کرزی به معاهده افغان-انگلیس در حدود 140 سال پیش است که حق حاکمیت ملی افغانستان را عملاً نقض کرد و در تاریخ افغانستان به "معاهده ننگین گندمک" معروف شد.
رئیس جمهور افغانستان چندی قبل نیز اعلام کرد که امریکا خواستار ایجاد 9 پایگاه در افغانستان است و شماری دیگر از کشورهای عضو ناتو نیز می خواهند در افغانستان پایگاه نظامی داشته باشند.
سفارت امریکا در کابل سخنان حامد کرزی در مورد پایگاه های نظامی امریکا در افغانستان بعد از ۲۰۱۴ را رد کرد.
آنچه در سخنان اخیر آقای کرزی تازگی داشت این موضوع بود که او این پیمان را با معاهده ننگین گندمک مقایسه کرد و گفت که این پیمان اما نباید مانند گندمک، باعث بدبختی افغانستان شود.
این مقایسه ای تازه و در عین حال تکان دهنده است؛ با توجه به این سخنان، آیا واقعاً باید منتظر شکل گیری گندمکی دیگر بود؟
داوری در این باره دشوار است و ممکن است صحت و سقم این داوری ها، سال ها طول بکشد تا به اثبات برسد؛ اما صرف مقایسه پیمان امنیتی با معاهده گندمک آنهم از سوی رییس جمهور کرزی، نشانگر آن است که نگرانی هایی در این زمینه وجود دارد و نسبت هایی میان این دو معاهده، قابل شناسایی است.
نکته مهمی که در این زمینه وجود دارد این است که در آن زمان در مورد اینکه آیا معاهده گندمک واقعا به بدبختی مردم افغانستان تمام می شود یا خیر، شاید اتفاق نظر وجود نداشت؛ اما امروزه به خوبی ثابت شده است که معاهده گندمک از بنیاد یک پیمان استعماری و معامله ای آشکار با حاکمیت ملی افغانستان بود.
بنابراین در مورد پیمان امنیتی نیز هیچگاه چنین تضمینی وجود ندارد و نخواهد داشت. همچنان که در مورد پیمان استراتژیک با امریکا چنین چیزی در میان نبود.
اکنون بسیاری از نمایندگان شورای ملی که روزی به دلیل برخی انگیزش های پنهان و آشکار بدون حتی بحث و بررسی متن پیمان استراتژیک در هنگامه هیاهو و اعتراض و تشویق و هرج و مرج به آن رای تایید دادند، معتقدند که امضای پیمان استراتژیک با امریکا برای افغانستان بهره ای نداشته است.
این مساله مخصوصا در برابر تهدیدهایی که از خارج متوجه امنیت و ثبات افغانستان می گردد به خوبی قابل مشاهده است.
در زمینه پیمان امنیتی نیز که اهمیتی به مراتب بیشتر از پیمان استراتژیک برای امریکا و نیروهای خارجی مستقر در افغانستان دارد، مساله به همین صورت است.
خواسته های کلی و غیرعملی دولت آقای کرزی از امریکا در برابر امضای این پیمان خود نشانگر آن است که دولت کابل اگرچه همواره سخن از آرامش و عدم عجله می زند؛ اما با این درخواست های کلی و کلان و با توجه به ضعفی که دستگاه سیاست خارجی افغانستان در برابر همه کشورهای جهان به ویژه امریکا دارد بسیار بعید به نظر می رسد این خواسته ها مورد اعمال و اجرا قرار گیرند؛ زیرا حتی اگر امریکا متعهد به تامین صلح، تقویت ساختارهای دولتی، امنیتی و اقتصادی افغانستان شود، مکانیزم و چارچوب اجرای این تعهد را کدام سند مشخص می کند و کدام قدرت اجرایی بر عملیاتی کردن آن نظارت خواهد کرد؟!
افزون بر اینکه با سخنان تازه آقای کرزی، مقایسه پیمان امنیتی با معاهده ننگین گندمک نیز بر مشکلات این پیمان افزوده خواهد شد.
حسینی مدنی- خبرگزاری جمهور
کد مطلب: 31597
مجبی
باعرض سلام باید عرض کنم که از سالهای متمادی دولت هاییکه در افغانستان سر قدرت می ایند وهمه اپرات دولتی چون پشتیوانه مردمی ان چنانکه برای یک دولت لازم است مجبور هستند به خارجی ها وقدرت های دیکر تکیه کنند با وجودیکه خود را مسلمان ودولت اسلامی می گویند اما ایمان ندارند مگر خداوند در قران نفرمودند که از کافران دوست نگیرید زیرا انها دوست شما نمیشوندوهر زماتی فرصت بیابند به شما ضرر می رسانند.ببینید توافقات دوست محمد خان شا شجاع.. یعقوب خان شیرعلی خان.. عبدالرحمن.حبیبالله..امانالله نادر ظاهر...خلقی ها وپرچمی باکفر بجز تجزیه افغانستان جنگ وویرانی وبی خانمانی مردم دگر چه نتیجه داشته .ایا فرق این دولت با دولت زمان خلقی پرچمی جه است..مگر همین امریکا نبود که در زمان ظاهر در مقابل قبول نکردن ظاهر پیمان سنتو را.تمام پروزه ها در جنوب راترک کردند.ایا از صدام جسین قضافی بشار اسد..حسنی مبارک پند نمی گیرند که همه با غربهمکاری داشتندو توسط همین غربی ها هم صدمه دیدند..دولت ومردم ما ایانمیتوانند مستقلانه پیش ببرند که باید حتما برته باشند.ما به کشور های منطقه بیشتر ضرورت داریم تا به امریکا وناتو انها بر ضد چین وروسیه وهندوایران در افغانستانمستقر شده اند.ما نباید اجازه بدهیم که افغانستان صحنه نبرد غربیها وقدرت های منطقه شود.مردم ما با کمک های اندک غربیها که همهاش از نگاه اسلام حرام است زیرا از پول قمار خانه ها وفاجشه خانه ها وسود های مضاعف تهیه مگردند تنبل تربیه شده وافغانستان بیک کشور سرای لیلامی ومصرف کننده کالای غربی تبدیل شده ودالر برای خرید این کالا ها هم از فروش معادن ما بدست می اید ومثل اینست که الماس بفروشیم کوکا کولا بنوشیم.
۰۰
بیدار- قره باغ
باعرض سلام - چنانچه درمورد جنایت تاریخی امضای ننگین معاهده گندمک خواندیم وضعیت کشورما درآن زمان نیز بدینمنوال بودکه انگلیسها اول تخم نفاق را دربین خودافغانها کاشتند وقتیکه افغانستان از هرلحاظ ضعیف شد انگلیسها زمینه را برای اجرای نقشه شوم خود مناسب دیدند وحمله کردند . باید یاد آورشد که درکتاب افغانستان درمسیر تاریخ نوشته مرحوم میر غلام محمد غبارةمده بود که انگلیسها به حکومت تزاری شوروی پیشنهاد ازبین بردن افغانستانرااز اطلس جهان پیشنهاد داده بود تا این دو ابر قدرت با همکاری همدیگر افغانستان را نابود ابدی کننداما بنا بر اختلاف نظرها بین این دو ابرقدرت خونخوار این اتفاق محقق نگردید ودرنتیجه انگلیسها از طرف پدران ماوشما به شکستهای فاحشی مواجه گردیدواین آرمان شیطانی دردل انگلیسها ماند تا اینکه افغانستان دراشغال شوروی درآمد ودراثر مقاومت ماوشمابعد از ده سال شورویها نیز شکست خودرااز افغانهای پابرهنه وشکم گرسنه پذیرفتند وبرگ زرین شهامت جدیدی در اوراق تاریخ افغانستان به ثبت رسید . اما درخلال این جنگهاییکه با شوروی ملت افغانستان شهامت کردند بازهم انگلیس ودیگر شیاطین زهر خودرا در کشورما پاشیدند وانسانهای وطنفروشی را در لباس مجاهد دربین مردم ما کاشتند که بعد از شکست روسها به فعالیتهای زهر آگین خود درلباس انسانهای مجاهد به نفع دشمنان اسلام شروع کردند ماوشما شاهد بودیم که جنگهای کابل بین مسعود وگلبدین ومزاری بخوبی شاهد این مدعا میباشد وبه یکبارگی تخم نفاق سرتاسر افغانستانرا فرا گرفت وطالبام ظهورکردند که همه این نقشه ها زیر سر انگلیس وامریکابودوبلاخره به بهانه مبارزه با تروریزم وارد خاک افغانستان شدندکه بااستقبال گرم مردم مواجه شدند اما بارکج به منزل نمیرسد وقتیکه همان جنگسالاران دوباره به قدرت رسیدند معلوم شد که امریکاوانگلیس با ملت افغانستان خشم دیرینه دارند وکاشته شده های خودرا برسر قدرت آوردند وبزودی معلوم شد که کرزی را نه بلکه شاه شجاع ثانی را بخاطر پیشبرد اهداف شوم خود بر سر قدرت آوردند چون کرزی خانوادتا نوکر C I A امریکابودند . وامروز ما میبینیم که سران انگلیس وامریکا میایند ومیروند با عطا محمد نور عبدالله برادران مسعود وهمکارانشان و محقق پنهانی نشستهایی برگذار میکنند واین غلامان حلقه بگوش یهود ونصارا پیشنهاد حکومت فدرال را درافغانستان پیشنهاد میکنند . آیا درافغانستان حکومت فدرال به منزله پارچه پارچه ساختن افغانستان نیست؟؟؟ چون نمیتوانند بگویند ما میخواهیم افغانستان را تجزیه کنیم چون از واکنش مردمی میترسند لذا حکومت فدرال را پیشنهاد میکنند که این هم دریک کشور جنگ زده وفاقد سواد که هیچکس تابع قانون ودولت نیست بخوبی میتواند افغانستان را به چندین قسمت تجزیه کند واین دقیقا همان مقصد شوم انگلیسها بود که با تلفات سنگین مواجه شد اما نتوانست به آن جامه عمل بپوشاند اما امروز خیلی ساده توسط مهره های گماشته شده خود میخواهند همان تجزیه 8 قسمتی افغانستانرا چنانچه چندین مقام پارلمانی وسنای امریکا با همکاری غلامان حلقه بگوش شان اذعان داشتند وحرفهای این غلامان خودرا تایید کردند که با واکنش برخی از وطندوستان مواجه شدند . بنابرین حضور امریکاییها درافغانستان مشکوک است . آیا با شاه شجاعهای فراوان که امروز زمام کشورمارا بدست دارند میتوانیم اطمینان کنیم که با خارجیها معاهده امضا کنند؟؟؟ وقتی با امریکا معاهده امضا گردد که خاینین ملی را بالای دار مجازات ببینیم ویکی از فرزندان صادق کشوررا بر سرقدرت ببینیم نه مهره های اجنبی را درپارلمان وریاست جمهوری . بله این معاهده که توسط کرزی (شاه شجاع ثانی) وعبدالله وفهیم وخلیلی وسیاف برادران مسعود ربانیها ودیگر پیروانشان که دشمنان خدا وملت هستند به امضابرسد بد تر از معاهده گندمک میباشد واین معاهده به نفع خاینین ملی میباشد . والسلام
