مصرف این غذاها باعث افزایش استرس و اضطراب می‌شود

در مواقع پر استرس، بسیاری از ما آرامش را در غذاهای ناسالم پرچرب می‌یابیم، با این حال، نتایج تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که این مکانیسم متداول مقابله‌ای ممکن است بیشتر از اینکه مفید باشد، ضرر دارد.محققان این آزمایش را بر روی موش‌ها انجام دادند و دریافتند که نتایج آن فراتر از افزایش وزن است و موش‌هایی که رژیم‌ غذایی پرچرب داشتند در مقایسه با گروه کنترل وزن بیشتری اضافه کردند. با این حال، این مطالعه یافته‌های مهمتری را فراتر از افزایش وزن نشان داد؛ گروه رژیم غذایی پرچرب تنوع کمتری را در باکتری‌های روده خود نشان دادند، عاملی که عموماً با صحت ضعیف‌تر مرتبط است.تجزیه‌وتحلیل بیشتر نشان داد، موش‌هایی با رژیم‌ غذایی پرچرب بیان بالاتری از سه ژن (tph۲، htr۱a، و slc۶a۴) دخیل در تولید و سیگنال‌دهی سروتونین داشتند. این ناحیه با استرس و اضطراب همراه است.
همه چربی‌ها مضر نیستند. چربی‌های سالم مانند چربی‌های موجود در ماهی، روغن زیتون، آجیل و دانه‌ها می‌توانند ضد التهاب و برای مغز مفید باشند. اگر از رژیم‌های پرچرب استفاده می‌کنید، برخی نتایج تحقیقات نشان می‌دهند که چربی‌های خوب می‌توانند برخی از اثرات منفی را کاهش دهند. این تحقیق رابطه پیچیده بین رژیم غذایی، صحت روده و صحت روان را برجسته می‌کند و غذاهای فست‌فود ممکن است تسکین فوری ارائه دهند اما تأثیر طولانی‌مدت آنها بر اضطراب و صحت کلی می تواند قابل توجه باشد.
اتخاذ رژیم غذایی متعادل با چربی‌های سالم و مواد مغذی متنوع برای حفظ صحت جسمی و روانی بسیار مهم است.
رژیم‌های غذایی پرچرب، به ویژه آنهایی که چربی‌های ناسالم دارند، با بیماری‌های مزمن مختلف مرتبط هستند. فراتر از تأثیر بر صحت روده و اضطراب، چنین رژیم‌هایی می‌توانند باعث التهاب در سراسر بدن شوند. التهاب مزمن زمینه‌ساز چندین بیماری ازجمله آرتریت، بیماری آلزایمر و برخی سرطان‌هاست.
نتایج تحقیقات نشان می‌دهد که رژیم‌های غذایی پرچرب می‌تواند عملکرد شناختی را مختل کند. مصرف بیش از حد چربی‌های ناسالم می‌تواند انعطاف‌پذیری مغز را کاهش دهد که برای یادگیری و حافظه ضروری است. این اختلال می‌تواند بر توانایی‌های شناختی تأثیر بگذارد و خطر ابتلا به بیماری‌های عصبی را افزایش دهد.
علاوه بر این، رژیم‌های غذایی پرچرب می‌تواند بر صحت جگرتأثیر بگذارد. مصرف مداوم غذاهای پرچرب می‌تواند منجر به بیماری جگر چرب شود که در آن چربی اضافی در سلول‌های جگر تجمع می‌یابد و به‌طور بالقوه منجر به التهاب و آسیب جگر می‌شود.
رژیم‌های غذایی پرچرب بر سطح هورمون‌ها تأثیر می‌گذارد. آنها ممکن است حساسیت به انسولین را مختل کنند و منجر به مقاومت به انسولین شوند.