فوزیه کوفی در مسیر محبوبه سراج؟

مینه رفیق؛ یک فعال زن افغان مقیم نروژ، فوزیه کوفی؛ نماینده پیشین پارلمان افغانستان را به حمایت و لابی‌گری برای طالبان متهم کرد.

 

به گزارش ایراف، در ویدیویی که در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده، مینه رفیق با شعارهای تند، خانم کوفی را متهم به لابی‌گری برای طالبان می‌کند؛ اتهامی که خانم کوفی آن را مردود می‌داند.

 

فوزیه کوفی در تازه‌ترین سخنرانی خود در کنفرانس سالانه صلح نوبل اذعان کرد که با طالبان مذاکره کرده و افزود که مخالف «تعامل» نیست؛ اما باید سازوکار مشخصی برای تعامل تعریف شود.

 

این تغییر موضع ملموس و ۱۸۰ درجه‌ای در حالی صورت می‌گیرد که فوزیه کوفی در طول سال‌های گذشته یکی از چهره‌های نامدار و برجسته جریان‌های ضد طالبان بوده است.

 

او هم بدخشانی است و هم فارسی زبان؛ دو جرم محرز از نظر طالبان که می‌تواند به خودی خود چهره مشهوری مانند فوزیه کوفی را در لیست مخالفان این گروه قرار دهد؛ اما معجزه‌ای رخ داده و فوزیه کوفی در روزهای اخیر در مسیر محبوبه سراج قرار گرفته است؛ بانوی بدنامی که زیر نام نمایندگی از جامعه مدنی افغانستان برای طالبان تبلیغ و لابی‌گری می‌کند. 

 

فوزیه کوفی اگرچه اتهامات و اعتراضات صریح و گسترده منتقدان خود مبنی بر نزدیک شدن به طالبان، تبلیغ به نفع این گروه و فاصله گرفتن از جریان‌های مخالف را به شدت رد می‌کند و همچنان از گزاره‌های بحث برانگیزی مانند آپارتاید جنسیتی در افغانستان زیر حاکمیت طالبان حرف می‌زند؛ اما موضع‌گیری‌های او نسبت به گذشته بسیار متفاوت است. او صریحاً اعتراف می‌کند که با طالبان مذاکره کرده و مخالف «تعامل» با این گروه نیست؛ اما تصریح می‌کند که تعامل سازوکارهای مشخصی دارد که باید تعریف شود. 

 

منتقدانش اما می‌گویند که این یک پوشش ریاکارانه برای توجیه موضع‌گیری‌های ضد طالبانی پیشین فوزیه کوفی محسوب می‌شود.

 

به باور آنان در حال حاضر هیچ تفاوت معنی‌داری میان محبوبه سراج و فوزیه کوفی وجود ندارد؛ زیرا هر دو با استفاده از نام جامعه مدنی و دفاع از حقوق زنان افغانستان عملاً به نفع طالبان لابی‌گری می‌کنند. 

 

نکته دیگری که به گمانه زنی‌ها درباره تغییر موضع فوزیه کوفی دامن می‌زند بازگشت مریم کوفی، خواهر او به افغانستان زیر سلطه طالبان است.

 

آنگونه که در رسانه‌های وابسته به طالبان بازتاب یافته مریم کوفی از طریق کمیسیون تماس طالبان به کشور برگشته و به احتمال زیاد در قبال بازگشت به افغانستان از امتیازات ویژه‌ای از جمله دریافت «کارت مصونیت» طالبان بهره‌مند شده است.

 

اما در صورتی که برداشت‌ها نسبت به تغییر موضع فوزیه کوفی درست باشد تصور نمی‌شود که دریافت کارت مصونیت طالبان از سوی مریم کوفی تنها امتیاز کوفی‌ها از تعامل با طالبان باشد. منتقدان می‌گویند که به احتمال قوی آنها در یک زد و بند پنهانی میان طالبان و کشورهایی مانند امریکا در خدمت روایت طالبانی قرار گرفته و به منظور مشروعیت بخشیدن به این رژیم ماموریت پیشبرد کارزار و کمپاین تبلیغاتی وسیع برای تطهیر طالبان را به عهده گرفته‌اند.

 

بی توجه به اینکه کوفی‌ها در قبال تعامل با طالبان یا تبلیغ و لابی‌گری به نفع این رژیم چه امتیازاتی از طالبان و حامیان بین‌المللی آنها به دست می‌آورند تغییر ۱۸۰ درجه‌ای مواضع شان نسبت به طالبان و فراموش کردن شعارها و ادعاهای بلند بالای خود نسبت به دفاع از حقوق زنان و دختران افغانستان یک بار دیگر این واقعیت تلخ را مورد تاکید قرار می‌دهد که جامعه مدنی افغانستان همچنان یک پروژه بزرگ و آب و نان دار برای مدعیان آن محسوب می‌شود و تا زمانی که نگاه پروژه‌ای و منفعت محور نسبت به این کارزار بزرگ اجتماعی و سیاسی در افغانستان وجود داشته باشد هیچ امیدی به تغییر وضعیت رقت انگیز زنان و دختران کشور وجود ندارد؛ نه از سوی طالبان و نه از جانب دشمنان آنها؛ زیرا موضع طالبان در قبال زنان و دختران افغانستان مشخص است. آنها عملاً در صدد حذف کامل و دائمی زنان و دختران از زندگی اجتماعی هستند و این سیاست خود را با استفاده بی‌رحمانه و ارائه تفسیر افراطی و منحصر به فرد از اصول احکام اسلامی توجیه و تشریع می‌کنند؛ اما در مقابل موضع دشمنان و مخالفان طالبان و مدافعان ادعایی زنان افغانستان نیز در نتیجه، تفاوت چندانی با آنچه طالبان اعلام و اعمال می‌کنند ندارد؛ زیرا نگاه پروژه‌ای و فایده گرایانه به مساله زنان و دفاع از حقوق آنان به همان اندازه مشمئزکننده و نفرت انگیز است که سیاست‌های زن ستیزانه و آپارتاید جنسیتی طالبان.

 

بنابراین چهره‌هایی مانند محبوبه سراج ، فوزیه و مریم کوفی حتی اگر طالب نشده باشند نیز کمتر از طالبان در ظلم بر زنان و دختران افغانستان شریک و سهیم نیستند.

 

نرگس اعتماد - جمهور